Broń masowego rażenia

[Sebastian]

Broń masowego rażenia

Lub "Broń masowej zagłady" lub jeszcze ABC to środki walki o ogromnej sile zniszczenia, której skutki działania nie da się ograniczyć tylko i wyłącznie do wyznaczonych celów wojskowych. Mówi się, że broń "zagłady" to broń niekonwencjonalna gdyż tak naprawdę nie da się dokładnie obliczyć jej szkodliwego działania w czasie i przestrzeni. Zagrażające życiu i zdrowiu człowieka czynniki rażenia mogą utrzymywać się przez kilka dni, a nawet setki lat. Użycie takiej broni prowadzi do nieodwracalnych zmian w środowisku naturalnym.

Do broni masowego rażenia zaliczamy:

• Broń Jądrową
  

• Broń Chemiczną
  

• Broń Biologiczną
  

Broń jądrowa to środki walki wykorzystujące energię jądrową. Badania nad fizyką jądra atomowego, które doprowadziły do opanowania energii jądrowej, zostały zapoczątkowane odkryciem promieniowania jądrowego pod koniec XIX wieku. Jako energię wykorzystuje energię wewnątrzjądrową atomu.

Dzięki istnieniu tej broni powstało przekonanie o możliwości pokonania przeciwnika bez użycia ogromnych armii, do zadania dużych zniszczeń na obszarze przeciwnika wystarczy samolot bombowy, pocisk artyleryjski lub rakieta przenosząca atomowe głowice bojowe. Siła rażenia jest daleko większa niż w przypadku konwencjonalnego materiału wybuchowego – największe bomby są zdolne zniszczyć całe miasta. Bomby atomowe zostały zastosowane dwukrotnie w celach wojennych przez armię Stanów Zjednoczonych przeciwko japońskim miastom Hiroszima i Nagasaki, w trakcie II wojny światowej. Od tego czasu użyto ich około 2000 razy, jedynie w ramach testów, przeprowadzanych przez dziesięć państw (USA, Związek Radziecki, Wielka Brytania, Francja, Chińska Republika Ludowa, Indie, Pakistan i RPA wspólnie z Izraelem).

Arsenał nuklearny świata:

• od 1945 – USA – 10 000 głowic (w dniu 04.05.2010 r. amerykańskie Ministerstwo Obrony ogłosiło, że posiada 5113 głowic nuklearnych)
  

• od 1949 – ZSRR/Rosja – 16 000
  

• od 1952 – Wielka Brytania – 160
  

• od 1960 – Francja – 350
  

• od 1964 – Chiny – 200
  

• od 1974 – Indie – 160
  

• od 1979 – Izrael – 150
  

• od 1998 – Pakistan – 50
  

• od 2006 – Korea Północna – 15
  

Rodzaje broni nuklearnej:

- Bomba atomowa
- Bomba wodorowa
- Brudna bomba
- Bomba neutronowa
- Bomba kobaltowa

Ciekawostka !!!

Najpotężniejsza bomba atomowa na świecie to "Car Bomba". Detonacji dokonał Związek Radziecki 30 października 1961 r. na wyspie Nowa Ziemia położonej na Morzu Arktycznym, na północnych krańcach obecnej Rosji. Była to dwustopniowa bomba termojądrowa oparta na fazie syntezy lekkich jąder atomowych, zainicjowanej detonacją jądrową. Bomba miała moc 58 megaton czyli w przybliżeniu 4000 bomb zrzuconych na Hiroszimę. Mimo że zmniejszono jej moc ze względów bezpieczeństwa (Car Bomba zaprojektowana została jako broń trójfazowa i mogła ona osiągnąć nawet 150 megaton, ale wówczas obszar objęty zniszczeniami, mimo dużego odosobnienia, objąłby kilka większych miast północnej Rosji, a opad radioaktywny zagroziłby całej Europie, toteż zrezygnowano z trzeciej fazy rozszczepiania), część skalistych wysepek, w których otoczeniu dokonano detonacji, wyparowała, a sam wybuch był odczuwalny nawet na Alasce. Bomba ta nazywana była także złowieszczo "Zabójcą Miast". Bomba mogłaby zniszczyć miasto wielkości Londynu.



Film ukazujący budowę i detonację bomby...




Broń chemiczna to środki walki, których podstawowym elementem jest silnie toksyczny związek chemiczny. Po II wojnie światowej duże ilości broni chemicznej zostały zatopione w Morzu Bałtyckim na wschód od wyspy Bornholm. Wielokrotnie na polskim Wybrzeżu znajdowano wyrzucone na brzeg morza zestalone w wyniku przebywania długi czas w zimnej wodzie kawałki iperytu, odnotowano też przypadki poparzenia iperytem rybaków, którzy w sieciach znajdowali zestalony iperyt

!!! OZNAKI ZASTOSOWANIA BRONI CHEMICZNEJ !!!

Oznaką zastosowania bojowych środków chemicznych, jest zmieniony, wyczuwalny zapach, zależny od tego, jaki środek został zastosowany. W powietrzu mogą pojawić się również obłoki przypominające dym, mgłę lub rozprzestrzeniający się gaz. Czasami bardzo trudno jest stwierdzić zastosowanie broni chemicznej, gdyż niektóre środki są całkowicie niewidoczne i niewyczuwalne. Ujawniają dopiero swoje szkodliwe działanie.

!!! ZACHOWANIA SIĘ W TERENIE SKAŻONYM CHEMICZNIE !!!

Wszelkie działania w terenie skażonym bronią chemiczną, możliwe są tylko przy użyciu środków ochrony przed skażeniami. Należy dążyć do obejścia lub wyjścia z tego terenu. Podczas działania w terenie skażonym trzeba unikać wzniecania kurzu, nie wolno siedzieć, kłaść się, przyjmować pokarmów, pić ani palić. Spożywać posiłki można tylko w specjalnie przygotowanych miejscach.


(Symbol broni chemicznej)

Często termin ten jest utożsamiany z gazami bojowymi, gdyż większość - choć nie wszystkie - rodzaje broni chemicznej, są oparte na związkach, które w temperaturze pokojowej są gazami, lub cieczami o dużych prężnościach par (są wówczas stosowane w postaci aerozolu). Termin "broń chemiczna" ma jednak szersze znaczenie i oprócz samego czynnika rażącego obejmuje też urządzenia i techniki do jego przenoszenia i aplikowania na polu bitwy.

Broń chemiczną dzieli się na dwa ogólne rodzaje:

• bojowe środki trujące (głównie gazy lub lotne ciecze)
  

• bojowe środki pomocnicze (zapalające, defolianty, lakrymatory)
  

Toksyczne gazy używane do celów bojowych (oblężenia, tłumienie zamieszek i buntów) znane były Chińczykom już w okresie pomiędzy IV w. p.n.e. a II w. n.e. więc jak widać nie jest to nowy typ bomb masowego rażenia.

Udokumentowane przypadki użycia broni chemicznej po I wojnie światowej:

• 1920-1926 – Francuzi i Hiszpanie użyli gazów bojowych przeciw powstańcom w Maroku.
  

• 1921 – użycie gazów bojowych na rozkaz marszałka Tuchaczewskiego podczas tłumienia antybolszewickiego powstania tambowskiego.
  

• 1936 – agresja Włoch na Etiopię i użycie iperytu przeciwko oddziałom etiopskim. Z ogólnej liczby 50 tys. poległych Etiopczyków, aż 15 tys. zginęło od gazów bojowych.
  

• 1937 – Japończycy kilkakrotnie użyli iperytu i fosgenu przeciwko Chińczykom. W niektórych walkach 10% strat chińskich spowodowanych było gazami bojowymi.
  

• 1936-1939 – wojna domowa w Hiszpanii. Kilkakrotne, nieudokumentowane użycie pocisków z gazem duszącym przez wojska gen. Franco
  

• 1957-1975 – wojna wietnamska. Wojska amerykańskie używały różnych substancji chemicznych (defoliantów służących do niszczenia roślinności – głównie "Agent Orange"; gazów łzawiących i duszących wtłaczanych do tuneli).
  

• 1987 – wojna iracko-irańska. Saddam Hussain rozkazał zrzucić na Teheran bomby wypełnione mieszanką sarinu i iperytu.
  

• 1988 – użycie przez armię iracką broni chemicznej przeciwko Kurdom w 1988 roku (najbardziej znanym przypadkiem był atak gazowy w Halabdży).
  

20 marca 1995 – użycie sarinu przez członków sekty Najwyższa Prawda do zamachu w tokijskim metrze. Zginęło 12 osób, a ponad 5 500 zostało rannych lub hospitalizowanych.

Broń Biologiczna to rodzaj broni masowego rażenia, którego ładunkiem bojowym są patogenne mikroorganizmy. Wywołuje epidemie chorób zakaźnych. do przenoszenia broni biologicznej są używane np. pociski, bomby lotnicze, pojemniki z zakażonymi owadami.


!!! OZNAKI ZASTOSOWANIA BRONI BIOLOGICZNEJ !!!

Oznakami, że użyto tego właśnie rodzaju broni są „głuche” wybuchy bomb, krople cieczy i duże odłamki w miejscach wybuchu oraz pojawienie się większej ilości gryzoni, insektów, kleszczy lub organizmów wcześniej niespotykanych na danym terenie.

!!! POSTĘPOWANIE W WARUNKACH EPIDEMII !!!

W celu ochrony ludzi przed zakażeniami przeprowadza się szczepienia ochronne. Bardzo ważne jest rygorystyczne przestrzeganie zasad higieny osobistej i otoczenia. Po opuszczeniu terenu skażonego, należy przeprowadzić zabiegi sanitarne, dezynfekcję ubioru, obuwia i innych rzeczy. Wszelkie rany i zadrapania należy zabezpieczyć przed drobnoustrojami. Do czasu przeprowadzenia całkowitych zabiegów sanitarnych nie wolno jeść, pić i palić papierosów. Wodę można pić tylko po wcześniejszym trzydziestominutowym przegotowaniu. W przypadku zaobserwowania zmian chorobowych należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. W celu uniknięcia epidemii w miejscach skażenia powinniśmy użyć maski przeciwgazowej typu wojskowego lub cywilnego. Są to indywidualne środki ochrony przed skażeniami. Istnieją jeszcze zbiorowe środki ochrony przed skażeniami. Zaliczamy do nich budowle ochronne takie jak schrony i ukrycia. Ostatecznością jest ewakuacja ludności w miejsca, gdzie broń biologiczna już nie sięga.

Broń biologiczna charakteryzuje się:

• Stosunkowo niewielkimi kosztami produkcji
  

Duża część drobnoustrojów potencjalnie użytecznych w broni biologicznej wywołuje choroby wśród zwierząt (laseczka wąglika, pałeczka dżumy i in.).

• Dużą skutecznością
  

Drobnoustroje i toksyny są w szczególny sposób preparowane (np. przez modyfikacje genetyczne), aby zwiększyć zdolności do przetrwania w środowisku, wirulencję, śmiertelność, lekooporność.

• Słabą wykrywalnością w początkowym etapie
  

Jako potencjalny ładunek biologiczny mogą zostać wykorzystane patogeny, które wywołują niezwykle rzadkie choroby (np. wirus ospy prawdziwej, której ostatni przypadek pojawił się w 1978). Dodatkową trudnością jest brak "zapowiedzi" zachorowań wśród ludzi opartych na raportach epidemiologicznych dotyczących zwierząt (w przypadku antropozoonoz).
Broń biologiczna może być rozprzestrzeniania nietypowymi środkami (np. "listy wąglikowe")

W broni biologicznej wykorzystywane są drobnoustroje chorobotwórcze, oraz toksyny wytwarzane przez bakterie. Drobnoustroje chorobotwórcze to: bakterie, wirusy, riketsje, grzybki oraz jady. Najbardziej niebezpieczne choroby wywołana przez środki biologiczne to: cholera, dur brzuszny i plamisty, kleszczowe zapalenie opon mózgowych, czerwonka bakteryjna, ospa, grypa, żółta febra, dżuma, wąglik i choroba papuzia.

Galeria:





Opis filmu:

Film przedstawia historie japońskiego programu rozwoju broni biologicznej (Oddziału 731), zainicjowanego przez generała Shiro Ishii prowadzonego w czasie II wojny światowej. W pobliżu miasta Harbin w Mandżuri znajdował się obóz, gdzie przeprowadzano eksperymenty (sekcje na żyjących, truto więźniów fosgenem lub cyjankiem potasu, zakażano wąglikiem, symulowano rany wojenne) na ludziach. Każda śmierć była uważnie obserwowana i opisywana przez członków oddziału. Osoby, na których przeprowadzono eksperymenty byli przeważnie Chińczykami, Mandżurami, Koreańczykami lub tzw. białymi Rosjanami. W 1946 dowództwo Armii Stanów Zjednoczonych zawarło układ z dowódcami Oddziału 731 gwarantujący im nietykalność w zamian za wyniki badań nad zastosowaniem broni biologicznej i chemicznej. Prawda wyszła na jaw w 1989 r., gdy odkryto ciała podczas prac budowlanych w Japonii.

Historia "Car bomby" Super film polecam!!!

Źródło: wikipedia.pl, sciaga.pl oraz zbiory własne.