Jesień w poezji

[Alina]

Roztańczone liście

Proszę spojrzeć, a jeszcze wczoraj bursztynowe
tańczyły z wiatrem już w ostatnim kontredansie
w pożegnalnym tańcu spadały nam na głowy
czy tańczę?... od dawna proszę pana nie tańczę...
może wirującego walca z jesiennym liściem
poprowadzi pan ?... samej bardzo nieporęcznie
proszę ująć mnie wpół... krok w przód posuwiście
z przechyleniem krok w bok... a teraz zakręćmy
pan nic nie mówi i spogląda na mnie smutnie
tylko wiatr coś szepcze do ucha unosząc szal
z rozmachem i proszę być nieco bałamutnym
o tak... jeszcze raz wokoło - roztańczmy ten bal
jesienny odcieniami ochry niech wiruje świat
czy my się znamy?... znaliśmy się... już za młodu!...
dobrze nam się tańczy... Ooo... kapelusz porwał wiatr
ach, to pan... już poznaję - strach polny... z ogrodu!
?autor - Zofia Szydzik -

[cyganka]

Kilka wierszy o jesieni jest już w Ulubionych, ale cieszę się Alino, że utworzyłaś osobny temat, będzie ładnie i przejrzyście...
A że ja lubię dodawać do wierszy muzykę i obrazki, to dzisiaj będzie tak...



Najpiękniejszy wiersz o jesieni...

Ktoś mnie nauczył łapać rymy
które jesienią w kształtach liści                       
lub w srebrze bladej pajęczyny
fruną do wiersza co się przyśni

ktoś mi pozwolił chwytać słowa
które jak jabłka się czerwienią
i nawet nocą je rozpoznam
sny najpiękniejsze są jesienią

ktoś stworzył nuty do tej pieśni
melodię wyjął wiatr z kieszeni
więc nim zaśpiewasz niech się przyśni
wiersz najpiękniejszy o jesieni...

Stanisław Kruszewski

Miłego, jesiennego popołudnia...