08.05.2011, 11:10
1. Roberto Carlos
Bodaj najsłynniejszy lewy obrońca w historii piłki nożnej. Usposobiony ofensywnie,
obdarzony potężnym strzałem z dystansu. Pamiętacie gola strzelonego Francji w 1997 roku? Tutaj na YT Brazylijczyk 5 razy z Realem Madryt zdobywał mistrzostwo Hiszpanii, 3 razy Ligę Mistrzów z reprezentacją był natomiast mistrzem i wicemistrzem świata. Jego strzały osiągały prędkość 170km/h. Ostatnio podpisał kontrakt z Anży Machaczkała.
2. Aleksandar Kolarov
Serb obdarzony silnym strzałem. Lewy obrońca Menchesteru City, który przed transferem kojarzony był z Realem Madryt. Potrafi skrzywdzić mocą uderzenia. Dosłownie. Kiedy występował w Lazio Rzym, na jednym z treningów piłka po strzale Serba zatrzymała się na ręce obrońcy Sebastiano Siviglii. No i ją złamała. Również na siłę uderzenia The Citizens zdecydowali się wyłożyć 16 mln funtów na Kolarova.
3. Steven Reid
To nie jest bohater pierwszych stron gazet. Ale swoje miejsce w Angielskiej ekstraklasie znalazł.
Także dlatego, że dysponuje atomowym uderzeniem. Piłka po jego uderzeniu osiąga zawrotne prędkości raz nawet 189km/h. Obecnie zawodnik West Bromowich Albion.
4. John Arne Riise
Norweg, triumfator Ligi Mistrzów z Liverpoolem w 2005 roku. Najlepsze lata kariery Riise przypadły w Premier League. Tam kibice kochają zawodników biegających od pola karnego do pola karnego, jak charty wzdłuż bocznych lini, walecznych, twardych, nie do zatrzymania. Norweg miał jeszcze jeden atut- praktycznie
w każdym sezonie trafiał do siatki, a czynił to w podobny sposób. Charyzmatycznym kopnięciem z dystansu.
5. Ronald Koeman
Holender, mistrz europy z 1988 roku, niezły środkowy obrońca, ale ceniony
przedewszystkim za różnicę , jaką robił , kiedy ruszał do przodu. Inna sprawa, że
czynił to przy okazji rzutów wolnych, choć rozegrać futbolówke przytomnie jaknajbardziej potrafił. Mocno zbudowany, zbity twardo stojący na nogach, kiedy brał rozbieg, strach padał na stojących w murze. Jego znakiem firmowym pozostanie zwycięski gol strzelony w 112 minucie finału Pucharu Mistrzów między Barceloną a Sampdorią Genua.
6.Éder Aleixo de Assis
Brazylijczyk, uczestnik mistrzostw świata 1982. Artysta z dynamitem w nodze.
W zasadzie lewoskrzydłowy, który potrafił dryblować, świetnie centrować, ale
kiedy znalazł pozycję do uderzenia - mury drżały. Gol wbity ZSRR na mundialu w Hiszpanii - poezja.
7. Thomas Hitzlsperger
Kwestią czasu było, kiedy ten zawodnik trafi do West Hamu United. W końcu londyński klub nosi przydomek "młoty", natomiast niemieckiego pomocnika media tytułują młotem, bo obdarzony jest niezwykle silnym strzałem z dystansu. Inna sprawa że Thomas nie ma ostatnio zbyt wiele okazji do zaprezentowania umiejętności w lidze angielskiej.
8. Cristiano Ronaldo
Porównania między Portugalczykiem a Argentyńczykiem Leo Messim trwają niemal bezustannie. W większości wypadków to Leo jest górą, ale kiedy chcielibyśmy zmierzyć siłę strzałów obu piłkarzy, to Cristiano wygrałby bezapelacyjnie. słynne spadające liście, które posyła w kierunku bramki, niejednego bramkarza doprowadziły do rozpaczy. Już kiedy Ronaldo przygotowuje się do oddania strzału
z rzutu wolnego, golkiperom robi się gorąco.
9. Sinisa Mihajlović
W piłkę nie gra już od kilku lat, ale i tak jest doskonale pamiętany przez kibiców. Wszystko przez niemal perfekcyjne opanowanie wykonywanie rzutów wolnych.
Serbski obrońca słynął z potężnych i precyzyjnych strzałów lewą nogą.
Na włoskich boiskach zdobywał bramki dla Romy, Lazio Rzym, Interu Mediolan.
W 1991 roku wygrał z Crveną Zvezdą Belgrad Puchar Mistrzów, a z Lazio - Puchar zdobywców Pucharów oraz mistrzostwo Włoch. Dziś jest trenerem Fiorentiny, w której występuje Artur Boruc.
10. Lothar Matthaeus
Niemiec, Mistrz świata 1990. pięciokrotny uczestnik mundiali, 150 krotny reprezentant Niemiec. Przez wiele lat charyzmatyczny lider reprezentacji RFN.
Najlepszy w 1990 roku. Zaczynał jako defensywny pomocnik. Potem został rozgrywającym pełną gębą, wreszcie świetnym libero. w dwóch ostatnich rolach był świetnym egzekutorem, jego soczyste strzały z dystansu siały spustoszenie. Na przełomie lat 80 i 90 nie było piłkarza w światowej elicie uderzającego mocniej
i precyzyjniej.
Nasi nie gorsi.
Polacy nie mają żadnych powodów do kompleksów, ponieważ atomowych strzelców u nas nie brakowało. Poprzeczka jęczała, kiedy w Sztokholmie huknął Ryszard Tarasiewicz, w ekstraklasie gwoździe mogli wbijać Krzysztof Ratajczyk i Piotr Jegor. Nie gorszy był
Adam Topolski, który tak kiedyś zasunął Piotrowi Mowlikowi, że ten nawet futbolówki nie zauważył. Nie sposób pominąć Władysława Stachurskiego. Krzysztof Surlit, który posyłał niezłe bomby, wspomnieć należy trafienie w meczu
z Menchesterem United.
Piłka lecąca 200km/h kopnięta z odległości 20 metrów do siatki doleci w 0,36 sekundy!!!
...kiedy wpiszemy w internetową wyszukiwarkę filmików YouTube hasło: najsilniejszy strzał w historii piłki nożnej, wyskoczy gol zdobyty przez wtedy piłkarza Sportingu Lizbona Ronny'ego Hebersona.
Piłka po strzale z rzutu wolnego osiągnęła prędkość 210,9 km/h
Nie dziwi zatem, że obecny obrońca Herthy Berlin przez wielu jest zwany Człowiekiem Bombą.
Bodaj najsłynniejszy lewy obrońca w historii piłki nożnej. Usposobiony ofensywnie,
obdarzony potężnym strzałem z dystansu. Pamiętacie gola strzelonego Francji w 1997 roku? Tutaj na YT Brazylijczyk 5 razy z Realem Madryt zdobywał mistrzostwo Hiszpanii, 3 razy Ligę Mistrzów z reprezentacją był natomiast mistrzem i wicemistrzem świata. Jego strzały osiągały prędkość 170km/h. Ostatnio podpisał kontrakt z Anży Machaczkała.
2. Aleksandar Kolarov
Serb obdarzony silnym strzałem. Lewy obrońca Menchesteru City, który przed transferem kojarzony był z Realem Madryt. Potrafi skrzywdzić mocą uderzenia. Dosłownie. Kiedy występował w Lazio Rzym, na jednym z treningów piłka po strzale Serba zatrzymała się na ręce obrońcy Sebastiano Siviglii. No i ją złamała. Również na siłę uderzenia The Citizens zdecydowali się wyłożyć 16 mln funtów na Kolarova.
3. Steven Reid
To nie jest bohater pierwszych stron gazet. Ale swoje miejsce w Angielskiej ekstraklasie znalazł.
Także dlatego, że dysponuje atomowym uderzeniem. Piłka po jego uderzeniu osiąga zawrotne prędkości raz nawet 189km/h. Obecnie zawodnik West Bromowich Albion.
4. John Arne Riise
Norweg, triumfator Ligi Mistrzów z Liverpoolem w 2005 roku. Najlepsze lata kariery Riise przypadły w Premier League. Tam kibice kochają zawodników biegających od pola karnego do pola karnego, jak charty wzdłuż bocznych lini, walecznych, twardych, nie do zatrzymania. Norweg miał jeszcze jeden atut- praktycznie
w każdym sezonie trafiał do siatki, a czynił to w podobny sposób. Charyzmatycznym kopnięciem z dystansu.
5. Ronald Koeman
Holender, mistrz europy z 1988 roku, niezły środkowy obrońca, ale ceniony
przedewszystkim za różnicę , jaką robił , kiedy ruszał do przodu. Inna sprawa, że
czynił to przy okazji rzutów wolnych, choć rozegrać futbolówke przytomnie jaknajbardziej potrafił. Mocno zbudowany, zbity twardo stojący na nogach, kiedy brał rozbieg, strach padał na stojących w murze. Jego znakiem firmowym pozostanie zwycięski gol strzelony w 112 minucie finału Pucharu Mistrzów między Barceloną a Sampdorią Genua.
6.Éder Aleixo de Assis
Brazylijczyk, uczestnik mistrzostw świata 1982. Artysta z dynamitem w nodze.
W zasadzie lewoskrzydłowy, który potrafił dryblować, świetnie centrować, ale
kiedy znalazł pozycję do uderzenia - mury drżały. Gol wbity ZSRR na mundialu w Hiszpanii - poezja.
7. Thomas Hitzlsperger
Kwestią czasu było, kiedy ten zawodnik trafi do West Hamu United. W końcu londyński klub nosi przydomek "młoty", natomiast niemieckiego pomocnika media tytułują młotem, bo obdarzony jest niezwykle silnym strzałem z dystansu. Inna sprawa że Thomas nie ma ostatnio zbyt wiele okazji do zaprezentowania umiejętności w lidze angielskiej.
8. Cristiano Ronaldo
Porównania między Portugalczykiem a Argentyńczykiem Leo Messim trwają niemal bezustannie. W większości wypadków to Leo jest górą, ale kiedy chcielibyśmy zmierzyć siłę strzałów obu piłkarzy, to Cristiano wygrałby bezapelacyjnie. słynne spadające liście, które posyła w kierunku bramki, niejednego bramkarza doprowadziły do rozpaczy. Już kiedy Ronaldo przygotowuje się do oddania strzału
z rzutu wolnego, golkiperom robi się gorąco.
9. Sinisa Mihajlović
W piłkę nie gra już od kilku lat, ale i tak jest doskonale pamiętany przez kibiców. Wszystko przez niemal perfekcyjne opanowanie wykonywanie rzutów wolnych.
Serbski obrońca słynął z potężnych i precyzyjnych strzałów lewą nogą.
Na włoskich boiskach zdobywał bramki dla Romy, Lazio Rzym, Interu Mediolan.
W 1991 roku wygrał z Crveną Zvezdą Belgrad Puchar Mistrzów, a z Lazio - Puchar zdobywców Pucharów oraz mistrzostwo Włoch. Dziś jest trenerem Fiorentiny, w której występuje Artur Boruc.
10. Lothar Matthaeus
Niemiec, Mistrz świata 1990. pięciokrotny uczestnik mundiali, 150 krotny reprezentant Niemiec. Przez wiele lat charyzmatyczny lider reprezentacji RFN.
Najlepszy w 1990 roku. Zaczynał jako defensywny pomocnik. Potem został rozgrywającym pełną gębą, wreszcie świetnym libero. w dwóch ostatnich rolach był świetnym egzekutorem, jego soczyste strzały z dystansu siały spustoszenie. Na przełomie lat 80 i 90 nie było piłkarza w światowej elicie uderzającego mocniej
i precyzyjniej.
Nasi nie gorsi.
Polacy nie mają żadnych powodów do kompleksów, ponieważ atomowych strzelców u nas nie brakowało. Poprzeczka jęczała, kiedy w Sztokholmie huknął Ryszard Tarasiewicz, w ekstraklasie gwoździe mogli wbijać Krzysztof Ratajczyk i Piotr Jegor. Nie gorszy był
Adam Topolski, który tak kiedyś zasunął Piotrowi Mowlikowi, że ten nawet futbolówki nie zauważył. Nie sposób pominąć Władysława Stachurskiego. Krzysztof Surlit, który posyłał niezłe bomby, wspomnieć należy trafienie w meczu
z Menchesterem United.
Piłka lecąca 200km/h kopnięta z odległości 20 metrów do siatki doleci w 0,36 sekundy!!!
...kiedy wpiszemy w internetową wyszukiwarkę filmików YouTube hasło: najsilniejszy strzał w historii piłki nożnej, wyskoczy gol zdobyty przez wtedy piłkarza Sportingu Lizbona Ronny'ego Hebersona.
Piłka po strzale z rzutu wolnego osiągnęła prędkość 210,9 km/h
Nie dziwi zatem, że obecny obrońca Herthy Berlin przez wielu jest zwany Człowiekiem Bombą.
![[Obrazek: sygna4-1380474153.png]](http://img.liczniki.org/20130929/sygna4-1380474153.png)
Być zwyciężonym i nie ulec to zwycięstwo, zwyciężyć i spocząć na laurach - to klęska.
