"Święty Graal, święta krew" - recenzja książki

[Mesajah]

Święty Graal, Święta Krew – Michael Baigent, Richard Leigh, Henry Lincoln
Recenzja Książki

Swoją recenzję rozpocznę od przedstawienia pokrótce sylwetek Autorów:

Michale Baigent – Urodził się w 1948 roku w Nowej Zelandii. Ukończył wydział psychologii i przez rok pracował jako nauczyciel, pogłębiając jednocześnie swoje zainteresowania historią, religia i wiedzą tajemną. W 1973 roku zaczął pracować jako fotograf. Trzy lata później przybył do Anglii i tam rozpoczął badania nad zakonem templariuszy. Wkrótce poznał Richarda Leigha oraz Henry'ego Lincolna i razem z nimi zajął się tajemnicą z Rennes-le-Chateau.

Richard Leigh – od dawna zajmuje się historycznymi zagadkami dyscyplinami ezoterycznym, ale najbardziej znany jest jako autor powieści i opowiadań. Urodził się w New Jersey, studiował na Uniwersytecie Tufts, Uniwersytecie Chicagowskimi na Uniwersytecie Stanowym w Nowym Jorku, gdzie uzyskał doktorat. Wykłada na uczelniach w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Wielkiej Brytanii.

Henry Lincoln – urodził się w 1930 roku w Londynie. Jest zapalonym frankofilem, ale poza historią i kulturą Francji interesuje się także egiptologią. Sam się nauczył odczytywać hieroglify. Zajmował się nie tylko tajemnicami starożytnego Egiptu, ale także innymi historycznymi zagadkami i wiedza tajemną. Od dwudziestu pięciu lat para się pisarstwem – ma w swoim dorobku ponad sto scenariuszy telewizyjnych, dwanaście scenariuszy filmowych a także tomiki wierszy. Znany jest szczególnie ze swych programów telewizyjnych emitowanych w BBC.

O książce:

Książka „Święty Graal, Święta Krew”- napisana przez psychologa, literaturoznawcę i historyka – po raz pierwszy ukazała się w Wielkiej Brytanii w 1982roku wywołała ogromną sensacje. Od tego czasu miała tam piętnaście wydań. Została tez przetłumaczona na wiele języków. Henry Lincoln nawet zadał sobie trud, aby przetłumaczyć lekturę na starożytne egipskie hieroglify.

Jest to swoista „Powieść Detektywistyczne”, której tematem jest historia. Punktem wyjścia są dzieje księdza Sauniere,a, proboszcza w małej wiosce Rennes-Le-Chateau na południu Francji. Remontując w 1891 roku kościół, zbudowany w XI wieku na fundamentach świątyni Wizygotów, odkrył cztery tajemnicze pergaminy sprzed wieków. Zdarzenie to przez lata fascynowało ludzi i stało się tematem wielu książek. Ale dla Autorów „Świętego Graala, Świętej Krwi” ważne SA nie tylko dzieje księdza, ile tajemnica zawarta w dokumentach. Analiza treści pergaminów zawiodła ich w daleka przeszłoś: do siedemnastowiecznego malarza Nicholasa Poussina, templariuszy, katarów, wypraw krzyżowych, dynastii Merowingów, a w końcu do samej postaci Jezusa.

Autorzy sugerują, że Jezus tak naprawdę nie umarł na krzyżu, żył do 45 roku naszej ery, miał rodzinę i dał początek rodom dynastycznym Europy, których potomkowie żyją do dziś.

Jednym z najciekawszych wątków książki jest właśnie prezentacja poszlak wskazujących na istnienie tysiącletniego zakonu templariuszy, który strzeże owej tajemnicy.

Książka angielskich pisarzy przemówi zarówno do miłośników rozrywki i sensacji, jak i do tych, którzy pragną poznać nieznane dotąd postacie i wydarzenia. Jedni nie pozostaną obojętni wobec bardzo kontrowersyjnych, niemal bluźnierczych hipotez, opartych niestety na kruchym gruncie. Drudzy odbiorą ja jako bajeczna opowieść wysnuta z nieokiełznanej wyobraźni autorów.

Jedno jest pewne: „Święty Graal, Święta Krew” – dzięki przejmującej atmosferze, tajemnicy i intrygi – stanowi fascynująca lekturę dla miłośników sensacji, jak i historii.


Plusy:

• Niezbadane jak dotąd tajemnice
  
• Poruszanie się autorów na bardzo kruchym lodzie, ryzykowali wiele pisząc tą książkę gdyż, mało brakowało a sam Watykan wydałby na Henry'ego Lincolna wyrok śmierci, a książka została zakazana w jedenastu państwach i została uznana za bluźnierczą. We Włoszech już samo posiadanie tej lektury jest karane wiezieniem.
  
• Mega bogata bibliografia z której Autorzy czerpali wiedzę zajmująca przynajmniej w moim wydaniu blisko 40 stron.
  

Minusy:

• Brak jednego głównego bohatera lub bohaterów
  
• Bardzo ciężki styl pióra autorów, trudno się ja czyta.
  
• Niemalże całkowity brak jakichkolwiek dialogów
  
• Brak zarysowanych postaci.
  

Opinie o książce:

• „Najbardziej kontrowersyjna książka XX wieku” – UPI
  
  
• „Pierwsze wydanie „Świętego Graal, Świętej Krwi” wywołało burze i wstrząs, które wciąż pobrzmiewają w całym zachodnim świecie. Zaprezentowane w książce wnioski dla wielu będą szokiem, a może nawet bluźnierstwem zakrawającym o najsilniejsze tabu. Jednakże bez względu na wyznawane poglądy tej książki nie można odłożyć na bok. Relacje autorów z poszukiwania prawdy ma wszelkie cech klasycznej dziewiętnastowiecznej powieści – intrygi. Książka będzie gwałtownie atakowana i masowo czytana” – Financial Time
  
  
• „Niezwykła historia. Jeśli ktoś lubi tego rodzaju dochodzenia historyczne, będzie czytał książkę z wypiekami na warzy” – Anthony Powell „Daily Telegrach”
  
  
• „Fabuła ma wszelkie cechy powieści sensacyjnej… NIEWIARYGODNE!”
  – Newsweek
  
  
• „Książka trzyma czytelnika w napięciu niczym powieści detektywistycznej, a detektywistyczna, a przy tym ma prawdziwe wartości poznawcze” – New Socjety
  
  
• „Amatorszczyzna, Ignorancja, Absurd” – Hugo Monteflore, biskup Birmingham
  
  
• „Należy powinszować autorom, że tak doniosłe badania wysunęli o istotny krok naprzód i że zrobili to w tak fascynujący sposób” – Hermetic Journal
  
  
• „To się czyta jednym tchem” – Times Educational Supplement
  
  
• „Niektórzy uznają tę książkę za dzieło pomyleńców, ale jej aktorzy nie są wariatami – cechuje ich głęboka wiedza, energia i zapał powściągany sceptycyzmem… Moja niepoprawna dusza widzi tu wspaniały temat na powieść” – Anthony Burgess „The Observe”
  
  
• „Książka napisana przez heretyków, istny atak na kościół katolicki” – Jan Paweł II
  

Podstawowe pytania, na jakie poznasz odpowiedź w książce to:

• Czy naprawdę Jezus nigdy nie umarł na krzyżu?
  
• Czy Jezus miał rodzinę?
  
• Co łączyło Jezusa z Marią Magdaleną?
  
• Czy istnieje aż po czasy dzisiejsze linia genetyczna Jezusa i kto do niej należy?
  

No i na koniec, moja własna opinia:

Po przeczytaniu tej książki zmienisz całkowicie swoje poglądy na temat kościoła katolickiego, chrześcijaństwa i wiary. Poznasz prawdy, które Watykan za wszelką cenę próbuje ukrywać przez wieki. Zostanie zachwiana twoja wiara w to, w co wierzyłeś jak dotychczas. – Czytasz ją na własna odpowiedzialność. Książka przeznaczona tylko i wyłącznie dla odważnych czytelników, czytelników mających „Jaja”, Poszukujących odpowiedzi na nurtujące ich pytania.

Mogę polecić tę lekturę z pełnym i czystym sumieniem

[Vilandra]

Brak dialogów jest oczywiście pewnego rodzaju utrudnieniem, zważywszy na to, że czyni książkę "cięższą" w odbiorze. Tematyka natomiast jest bardzo ciekawa, z gatunku tych, które lubię najbardziej. Wiadomo, że będzie miała w sobie coś z "Kodu Leonarda da Vinci" (ideowo), ale zapewne też z książki, którą posiadam, a do przeczytania której zbieram się już ponad miesiąca, mianowicie "Króla Jezusa" autorstwa Roberta Grevsa.

Zakon templariuszy to jeszcze jeden ciekawy wątek, mam gdzieś na dysku 3 e-booki traktujące o owym zakonie i przeczytałam też już jakieś dwie książki, ale autora nie pamiętam.