03.02.2013, 22:47
Dotychczasowe formy i metody terapii grupowych rozwiązywały problem na przestrzeni jednostki. Worldwork jest metodą mającą na celu rozwiązania problemów i konfliktów w skali globalnej. Worldwork ( inaczej praca ze światem) wprowadzony przez dr. Arnolda Mindell`a opiera się na idei „głębokiej demokracji”. Czym ona jest? Ćwiczeniem z wyobraźni, dbania o siebie, stronę i wspólnotę, w której uczestniczymy.
W klasycznej terapii grupowej praca z uczestnikami opiera się na kilku etapach rozłożonych na wiele spotkań tj. autoprezentacji, zbudowaniu podstaw wzajemnej komunikacji, tworzeniu grupowych ról Innowacją w Worldwork jest wydobycie na powierzchnię danego problemu i jego rozwiązanie na jednym spotkaniu. Celem jest również lepsza komunikacja globalna i uświadomienie uczestnikom ( na zasadzie reakcji i relacji) nowych możliwości, dróg. W metodzie WW kluczem do sukcesu jest znalezienie źródła konfliktu w subiektywnych uwarunkowaniach a następnie zderzenie ich z rzeczywistością. Uczestnicy na co dzień działający na danych schematach uczą się poznawać odmienne funkcjonowanie, przybierając różnorodne role czy stanowiska. To właśnie ograniczanie się stereotypami, pseudonormami przenosi najwięcej strat w komunikacji społecznej. Uczestników w trakcie terapii jednoczą wspólne przeżycia i reakcje. Doświadczanie ich na polu grupy poszerza nasze horyzonty poznawcze. Czasem problem urasta do gigantycznych rozmiarów nawet wśród ludzi, którzy się lubią. Brak szerszej perspektywy zaognia sytuację. Nie ma w takim momencie rozmowy a pozostaje sama kłótnia i upieranie się przy „swoim”. Podświadomie ograniczamy swoje pole manewru co dzieli nas jeszcze bardziej. Praca w grupie pozwoli uczestnikom zdać sobie sprawę z ograniczonego punktu widzenia. Wydobycie problemu jest fazą pierwszą. Następną jest umożliwienie mówienia o swoim postępowaniu. Jeśli ktoś potrafi odpowiednio się otworzyć i uelastycznić może zmienić się momentalnie.
Terapeutom Worldwork zależy, aby jedna strona konfliktu zrozumiała drugą. Przedstawienie jasno swoich stanowisk i późniejsza ich zamiana łagodzi postawę. Kontynuacja pracy przybliża nas do celu. Osoba prowadząca wybiera temat i wspiera każdą stronę. W dowolnym momencie przekonany uczestnik może zmienić stronę. Wymiana poglądów otwiera całą grupę łamiąc przyjęte wcześniej zasady. Uczestnicy widzą, ze ich opinie nie odbiegają od opinii innych, są po prostu inaczej uwarunkowane. Zaczynają dostrzegać różnice i nie zakładają już, że to co mówią inni jest atakiem, a wyrazem indywidualności i wyróżnienia. Ważne, aby wsłuchiwać się w logikę innych.
W oparciu o ideę „deep democrancy” wszystkie stanowiska, role, wizje, sny i postawy są ważne.
Prostym przełożeniem jest zwiększenie zrozumienia innych na większe zrozumienie siebie ( sposób na rozwój osobisty). Kolejna zależność przedstawia się następująco: im większe zrozumienie innych tym większe możliwości rozwoju społeczeństwa. I tu wracamy do skali globalnej. Zbieranie doświadczeń i wiedzy to nasze bogactwo i należy je rozwijać i koniecznie dostrzegać.
Worldwork pozwala zbliżać się do rozwiązania , a nie zacietrzewiać we własnym schemacie i stanowisku. Facylitatorzy pracują z grupami w dużych instytucjach finansowych, ubezpieczeniowych, fabrykach czy administracji publicznej.
Wymierne efekty pracy ze światem są dostrzegalne zwłaszcza podczas spotkań w szkołach, gdyż to dzieci właśnie powielają schematy rodziców budując kolejne konflikty i uprzedzenia w kontaktach z rówieśnikami. Zrozumienie i uszanowanie różnorodności na etapie intensywnego rozwoju jest szansą na zdrowe i świadome społeczeństwo. Dzieci dużo szybciej wchodzą w nowe role i łatwiej przemieszczają się pomiędzy emocjami.
Metoda Worldwork to próba kreacji nowego modelu relacji i niezależnie od poziomu sympatii pomiędzy uczestnikami w grupie uzyskania najbliższego ideałowi rozwiązania. Zrozumienie ograniczeń własnych wynikających z doświadczeń i norm prowadzi do celu. Z przeciwstawnych obozów w danej grupie po kilku godzinach pracy ze światem i ewolucji stanowisk powstaje wspólny krąg-wspólnota. Nie zawsze konflikt zostaje w pełni rozwiązany, liczy się nabranie większego zrozumienia i co ważne samej możliwość rozmowy w sposób nieagresywny na dany temat.
Otwarte umysły są podatne na szukanie nowych, trwałych rozwiązań. Im głębsze rozumienie tym bliżej rozwiązania konfliktu mawia dr. Arnold Mindell. Liczą się nie tylko argumenty, ale i emocje czy przeczucia zaangażowanych w dyskusję. Każdy z nich, strona czy stanowisko w konflikcie ma rację. Dzięki takiej współpracy rośnie odpowiedzialność zbiorowa za wyszukanie rozwiązania sytuacji i wprowadzenia go w życie.
Czy WW stanie się jedną z podstawowych form terapii? Czas pokaże.
W klasycznej terapii grupowej praca z uczestnikami opiera się na kilku etapach rozłożonych na wiele spotkań tj. autoprezentacji, zbudowaniu podstaw wzajemnej komunikacji, tworzeniu grupowych ról Innowacją w Worldwork jest wydobycie na powierzchnię danego problemu i jego rozwiązanie na jednym spotkaniu. Celem jest również lepsza komunikacja globalna i uświadomienie uczestnikom ( na zasadzie reakcji i relacji) nowych możliwości, dróg. W metodzie WW kluczem do sukcesu jest znalezienie źródła konfliktu w subiektywnych uwarunkowaniach a następnie zderzenie ich z rzeczywistością. Uczestnicy na co dzień działający na danych schematach uczą się poznawać odmienne funkcjonowanie, przybierając różnorodne role czy stanowiska. To właśnie ograniczanie się stereotypami, pseudonormami przenosi najwięcej strat w komunikacji społecznej. Uczestników w trakcie terapii jednoczą wspólne przeżycia i reakcje. Doświadczanie ich na polu grupy poszerza nasze horyzonty poznawcze. Czasem problem urasta do gigantycznych rozmiarów nawet wśród ludzi, którzy się lubią. Brak szerszej perspektywy zaognia sytuację. Nie ma w takim momencie rozmowy a pozostaje sama kłótnia i upieranie się przy „swoim”. Podświadomie ograniczamy swoje pole manewru co dzieli nas jeszcze bardziej. Praca w grupie pozwoli uczestnikom zdać sobie sprawę z ograniczonego punktu widzenia. Wydobycie problemu jest fazą pierwszą. Następną jest umożliwienie mówienia o swoim postępowaniu. Jeśli ktoś potrafi odpowiednio się otworzyć i uelastycznić może zmienić się momentalnie.
Terapeutom Worldwork zależy, aby jedna strona konfliktu zrozumiała drugą. Przedstawienie jasno swoich stanowisk i późniejsza ich zamiana łagodzi postawę. Kontynuacja pracy przybliża nas do celu. Osoba prowadząca wybiera temat i wspiera każdą stronę. W dowolnym momencie przekonany uczestnik może zmienić stronę. Wymiana poglądów otwiera całą grupę łamiąc przyjęte wcześniej zasady. Uczestnicy widzą, ze ich opinie nie odbiegają od opinii innych, są po prostu inaczej uwarunkowane. Zaczynają dostrzegać różnice i nie zakładają już, że to co mówią inni jest atakiem, a wyrazem indywidualności i wyróżnienia. Ważne, aby wsłuchiwać się w logikę innych.
W oparciu o ideę „deep democrancy” wszystkie stanowiska, role, wizje, sny i postawy są ważne.
Prostym przełożeniem jest zwiększenie zrozumienia innych na większe zrozumienie siebie ( sposób na rozwój osobisty). Kolejna zależność przedstawia się następująco: im większe zrozumienie innych tym większe możliwości rozwoju społeczeństwa. I tu wracamy do skali globalnej. Zbieranie doświadczeń i wiedzy to nasze bogactwo i należy je rozwijać i koniecznie dostrzegać.
Worldwork pozwala zbliżać się do rozwiązania , a nie zacietrzewiać we własnym schemacie i stanowisku. Facylitatorzy pracują z grupami w dużych instytucjach finansowych, ubezpieczeniowych, fabrykach czy administracji publicznej.
Wymierne efekty pracy ze światem są dostrzegalne zwłaszcza podczas spotkań w szkołach, gdyż to dzieci właśnie powielają schematy rodziców budując kolejne konflikty i uprzedzenia w kontaktach z rówieśnikami. Zrozumienie i uszanowanie różnorodności na etapie intensywnego rozwoju jest szansą na zdrowe i świadome społeczeństwo. Dzieci dużo szybciej wchodzą w nowe role i łatwiej przemieszczają się pomiędzy emocjami.
Metoda Worldwork to próba kreacji nowego modelu relacji i niezależnie od poziomu sympatii pomiędzy uczestnikami w grupie uzyskania najbliższego ideałowi rozwiązania. Zrozumienie ograniczeń własnych wynikających z doświadczeń i norm prowadzi do celu. Z przeciwstawnych obozów w danej grupie po kilku godzinach pracy ze światem i ewolucji stanowisk powstaje wspólny krąg-wspólnota. Nie zawsze konflikt zostaje w pełni rozwiązany, liczy się nabranie większego zrozumienia i co ważne samej możliwość rozmowy w sposób nieagresywny na dany temat.
Otwarte umysły są podatne na szukanie nowych, trwałych rozwiązań. Im głębsze rozumienie tym bliżej rozwiązania konfliktu mawia dr. Arnold Mindell. Liczą się nie tylko argumenty, ale i emocje czy przeczucia zaangażowanych w dyskusję. Każdy z nich, strona czy stanowisko w konflikcie ma rację. Dzięki takiej współpracy rośnie odpowiedzialność zbiorowa za wyszukanie rozwiązania sytuacji i wprowadzenia go w życie.
Czy WW stanie się jedną z podstawowych form terapii? Czas pokaże.
