Parę dni temu znalazłem w domowym zbiorze książek bardzo stare pozycje, bez dat niestety. Sądząc po wykonaniu, w większości pamiętają one zapewne jeszcze XIX wiek. Nie wiem dokładnie skąd moi dziadkowie je mieli, niektóre są w lepszym stanie, inne totalnie zniszczone. Chyba odkryłem w sobie nową pasje, strasznie podobają mi się takie wiekowe dzieła
Co myślicie o takich starociach? Może sami posiadacie jakieś sporo warte "Białe Kruki" w domu, a nawet o tym nie wiecie. Warto przejrzeć biblioteczkę po dziadkach.
Ogółem bardzo ciekawa sprawa z tymi starymi książkami , Czasami stare książki napisane ileś tam dziesiąt lat temu jest bardzo trudno zakupić a już nie wspomnę o ich wypożyczeniu w bibliotece. Dlatego uważam takie zbiory za bardzo cenne i nawet jeżeli w przypadku ich sprzedaży dostałbym za sztukę chociażby 2 złote to i tak będą one jak dla mnie jeszcze bardziej cenne
Ja sam posiadam w swojej bibliotece pierwsze wydanie z 1915 roku książkę Antoniego Marczyńskiego "Przygoda w Barritz", w jednym antykwariacie proponowali mi za ten rarytas aż 3 tysiące złotych, jednak powiedziałem antykwariuszowi żeby sie po prostu "Wypchał" gdyż i tak jej nie sprzedam gdyż jest ona dla mnie o wiele bardziej wartościowa
Mnie kręci ten styl po prostu. ładnie obite skórą księgi, z żółtym papierem, które zdążył oznaczyć już czas. Gablotka w takim klimacie bardzo mi się podoba. Nowe książki są zbyt kolorowe, za dużo w nich marketingu i przepychu. Większość, nawet dobrze zakonserwowanych, nie dotrwa do kolejnego stulecia... Rozkleją się za parę dekad.
Jeśli posiada takie książki, może się dogadamy?