Każdy ma swoją jedną, choćby zasadę którą kieruje się swoim życiu.
Moja zada jest taka: Nie okłamywać bliskich osób...
Zasada, a raczej motto, słowa Hannibala - "Albo odnajdziemy drogę, albo ją zbudujemy".
Szczerość przede wszystkim. W jakiś trudniejszych sytuacjach praktycznie bez wyjścia, można też trochę zełgać, tyle że trzeba umieć to robić.
No i umiesz liczyć, licz na siebie. Wspomóc jakoś można, ale głupio liczyć na n-tą pomoc sąsiada, jeśli daną rzecz możemy zrobić samemu, tyle że zajmuje nam to masę czasu. Rozumiem raz, dwa ale nie cały czas aby się uprzykrzać, to przekreśla nas indywidualizm.
No i bądź po prostu sobą, nie rób z siebie innego człowieka, którym tak na prawdę się nie staniesz.
Bądź sobą, jak już coś robisz to na 100%, poszerzaj horyzonty to takie w życiu, każdy zasługuje na drugą szansę jeżeli prawdziwie żałuje czynu, szacunek dla innych, gdyż nie ma takiego nr.1 u mnie
w miłości kieruję się szczerością (często za to mi się obrywa), wiernością, zaufaniem..
Złota reguła etyczna - „Traktuj innych tak, jak Ty byś chciał być traktowany”
Będę cie traktował tak samo, jak Ty mnie traktujesz.
"Nie rozmawiam z debilami."
Szanuje ludzi, którzy szanują mnie.
Nie robić niczego, co może sprawić innym przykrość lub ból (przynajmniej się staram).
Jeżeli coś zacząłeś po prostu, to dokończ. Niby nic, a jednak człowiek podążając za tymi słowami ma swoje cele do nich dąży i choćby było trudno stawia na swoim. Ogólnie cytat pasuje do wszystkiego: Treningi, związki, nauka.