27.05.2011, 09:28
WULKANY
Korpusy wulkanów powinny mieć kształt ściętego stożka, można próbować z kształtem cylindrycznym, lecz wysokość płomienia nie będzie tak duża jak przy użyciu formy stożkowej.
Korpusy wulkanów można wykonywać z papieru.
Znajdujemy jakąś formę, owijamy jedną warstwą folii pakunkowej, aby klej nie chwycił się formy. Następnie obklejamy całość papierem przy użyciu kleju do drewna. Korpus powinien być wytrzymały, czyli będziemy musieli zużyć kilkanaście kartek A4. Po sklejeniu całości należy ją zostawić, aby wyschła. Mój klej wodny twardnieje dopiero po 3-4dniach. Wnętrze korpusu można posmarować szkłem wodnym, zapobiegnie to przepaleniu. Można także pokryć wnętrze cienką warstwą gipsu. Jeśli zrobiłeś gruby korpus i sądzisz, że nie ma szans żeby się przepalił, to chociaż zabezpiecz dyszę np. poxiliną. Gdyż w trakcie spalania ona najbardziej cierpi i jednocześnie odpowiada za wysokość fontanny ognia i iskier.Zatyczkę można zrobić z kilku warstw papieru przekładanych folią aluminiową.
Możesz wykorzystać także gotowe rulony tekturowe, które wystarczy odpowiednio naciąć i powstanie nam stożek. Pamiętaj jednaj jednak, aby był gruby i wytrzymały. Można to osiągnąć poprzez nałożenie na siebie kilku stożków. Zabezpiecz go przed przepaleniem podobnie jak powyższy.
W sieci można znaleźć wiele przepisów na dobre wulkany, kilka z nich podam poniżej, jednak możecie testować i robić różne kombinacje z wielkościami dodanych kawałków magnezu czy aluminium.
Uwaga: Nie wolno używać metalu do wyrobu korpusu wulkanów gdyż, jeśli zrobimy za małą dysze, to całość wybuchnie jak granat odłamkowy.
Do odpalenia wulkanów używamy lontu, jeśli nie będzie się chciało odpalić to należy nasypać trochę prochu czarnego na szczyt wulkanu - ułatwi to odpalenie.
Od użytych opiłków metali zależy kolor iskier i płomienia:
Użycie magnezu lub Aluminium daje kolor biały, miedz - niebieski.
[color=#FFA500[/color]]Mieszanina 1:
60% proch czarny
40% opiłki żelaza (ewentualnie aluminium) [/color]
Jeden z najprostszych przepisów na wulkan. Aby uzyskać lepszy efekt można pomieszać ze sobą różne wielkości opiłków.
Mieszanina 2:
50 % Azotan potasu
30 % Cukier
20 % Magnez
Saletrę z cukrem należy zmielić w młynku. Następnie należy przygotować opiłki magnezu, magnez trochę ciężko zdobyć, ale jak się pogada z zaprzyjaźnionym Panem od chemii to na pewno coś na to poradzi
Opiłki magnezu powinny być różnych rozmiarów, można próbować osiągnąć to mieląc chwilkę magnez w młynku.
Mieszanina 3:
50% azotan potasu
20% siarka
30% aluminium
Mieszanina 4:
65% azotan potasu
25% opiłki aluminium
10% węgiel
Mieszanina 5:
70% azotan potasu
30% opiłki aluminium
Mieszanina 6:
50% azotan potasu
25% cukier
25% węgiel
Mieszanina 7:
50% KMnO4(nadmanganian potasu)
25% siarka
25% Aluminium
Uwaga: mieszanina wrażliwa na bodźce mechaniczne. Nie przechowywać zbyt długo.
Mieszanina 8:
60% KClO3 (chloran potasu)
40% Węgiel
Ładne iskry i jasnofioletowy kolor. Jednak wytwarza się sporo dymu, dosyć szybko się spala.
Mieszanina 9:
55% KNO3
20% Fe (mieszanka grubego z bardzo drobnym proszkiem, mniej więcej 50/50)
15% Węgiel (pył, z dodatkiem grubszych kawałków)
5% Siarka
Korpusy wulkanów powinny mieć kształt ściętego stożka, można próbować z kształtem cylindrycznym, lecz wysokość płomienia nie będzie tak duża jak przy użyciu formy stożkowej.
Korpusy wulkanów można wykonywać z papieru.
Znajdujemy jakąś formę, owijamy jedną warstwą folii pakunkowej, aby klej nie chwycił się formy. Następnie obklejamy całość papierem przy użyciu kleju do drewna. Korpus powinien być wytrzymały, czyli będziemy musieli zużyć kilkanaście kartek A4. Po sklejeniu całości należy ją zostawić, aby wyschła. Mój klej wodny twardnieje dopiero po 3-4dniach. Wnętrze korpusu można posmarować szkłem wodnym, zapobiegnie to przepaleniu. Można także pokryć wnętrze cienką warstwą gipsu. Jeśli zrobiłeś gruby korpus i sądzisz, że nie ma szans żeby się przepalił, to chociaż zabezpiecz dyszę np. poxiliną. Gdyż w trakcie spalania ona najbardziej cierpi i jednocześnie odpowiada za wysokość fontanny ognia i iskier.Zatyczkę można zrobić z kilku warstw papieru przekładanych folią aluminiową.
Możesz wykorzystać także gotowe rulony tekturowe, które wystarczy odpowiednio naciąć i powstanie nam stożek. Pamiętaj jednaj jednak, aby był gruby i wytrzymały. Można to osiągnąć poprzez nałożenie na siebie kilku stożków. Zabezpiecz go przed przepaleniem podobnie jak powyższy.
W sieci można znaleźć wiele przepisów na dobre wulkany, kilka z nich podam poniżej, jednak możecie testować i robić różne kombinacje z wielkościami dodanych kawałków magnezu czy aluminium.
Uwaga: Nie wolno używać metalu do wyrobu korpusu wulkanów gdyż, jeśli zrobimy za małą dysze, to całość wybuchnie jak granat odłamkowy.
Do odpalenia wulkanów używamy lontu, jeśli nie będzie się chciało odpalić to należy nasypać trochę prochu czarnego na szczyt wulkanu - ułatwi to odpalenie.
Od użytych opiłków metali zależy kolor iskier i płomienia:
Użycie magnezu lub Aluminium daje kolor biały, miedz - niebieski.
[color=#FFA500[/color]]Mieszanina 1:
60% proch czarny
40% opiłki żelaza (ewentualnie aluminium) [/color]
Jeden z najprostszych przepisów na wulkan. Aby uzyskać lepszy efekt można pomieszać ze sobą różne wielkości opiłków.
Mieszanina 2:
50 % Azotan potasu
30 % Cukier
20 % Magnez
Saletrę z cukrem należy zmielić w młynku. Następnie należy przygotować opiłki magnezu, magnez trochę ciężko zdobyć, ale jak się pogada z zaprzyjaźnionym Panem od chemii to na pewno coś na to poradzi
Opiłki magnezu powinny być różnych rozmiarów, można próbować osiągnąć to mieląc chwilkę magnez w młynku.Mieszanina 3:
50% azotan potasu
20% siarka
30% aluminium
Mieszanina 4:
65% azotan potasu
25% opiłki aluminium
10% węgiel
Mieszanina 5:
70% azotan potasu
30% opiłki aluminium
Mieszanina 6:
50% azotan potasu
25% cukier
25% węgiel
Mieszanina 7:
50% KMnO4(nadmanganian potasu)
25% siarka
25% Aluminium
Uwaga: mieszanina wrażliwa na bodźce mechaniczne. Nie przechowywać zbyt długo.
Mieszanina 8:
60% KClO3 (chloran potasu)
40% Węgiel
Ładne iskry i jasnofioletowy kolor. Jednak wytwarza się sporo dymu, dosyć szybko się spala.
Mieszanina 9:
55% KNO3
20% Fe (mieszanka grubego z bardzo drobnym proszkiem, mniej więcej 50/50)
15% Węgiel (pył, z dodatkiem grubszych kawałków)
5% Siarka