BMP 1

[cień]

BMP 1 (Bojewaja Maszyna Piechoty) - radzieckie biura konstrukcyjne zaczęły opracowywać na początku lat sześćdziesiątych. Światu nowy wóz zaprezentowano w 1967 roku.

Kadłub pojazdu jest wykonany z płyt pancernych, walcowanych, łączonych metodą spawania. Przednia część pancerza chroniąca przed pociskami kalibru 12.7(używanych m. in. przez bardzo rozpowszechniony km M2 Browning) jest nachylona, dzięki czemu pociski miały rykoszetować. Płyty chroniące resztę pojazdu są cięższe i nie są w nachylone w takim stopniu jak pancerz czołowy(płyty boczne mają chronić przed pociskami kalibru 7,62mm).



W BMP 1 można wyróżnić 4 przedziały:
- kierowania(przednia lewa część pojazdu),
- napędowy(przednia prawa część),
- bojowy(środkowa część),
- desantowy(tylna część).

Załoga pojazdu jest trzy osobowa (dowódca, kierowca i działonowy). Pojazd przewozi dodatkowo ośmiu żołnierzy desantu. Kierowca ma swoje stanowisko w przedniej, lewej części wozu. Swoje miejsce zajmuje przez okrągły właz z pokrywą przekręcaną na prawą stronę kadłuba. Jego stanowisko jest wyposażone w trzy peryskopy. W warunkach złej widoczności środkowy peryskop wymieniany jest na noktowizor aktywny. Za kierowcą swoje stanowisko ma dowódca pojazdu. Pokrywa jego włazu obraca o 360 stopni. Do obserwacji dowódcy służy przyrząd dzienno-nocny TKN 3 oraz dwa peryskopy po obu jego stronach. Wymienione przyrządy mogą obracać się z włazem i są sprzężone z reflektorem podczerwieni. Do dyspozycji dowódca ma też rozbudowane środki łączności. Przedział środkowy, bojowy, przykryty jest obrotową wieżą. W wieży po lewej stronie swe stanowisko posiada trzeci członek załogi, działonowy. Do obserwacji i celowania działonowy ma dzienno-nocny przyrząd TPN 22 M1 oraz cztery peryskopy. W nocy zasięg obserwacji wynosi około 900 m (noktowizor aktywny). Reflektor podczerwieni umieszczony jest z prawej strony wierzy i sprzężony z armatą. Do oceny odległości działonowy posiada dalmierz optyczny bazujący na ocenie wysokości celu w oknie przyrządu (podstawą podziałki dalmierza jest cel o wysokości 2.7 m).

W przedziale desantowym może jechać 8 żołnierzy desantu, którzy siedzą do siebie plecami. Otwory strzeleckie w ścianach pojazdu(po 3 po bokach i jeden w tylnych drzwiach) mogą ostrzeliwać cele na zewnątrz. Żołnierze mogą opuścić przedział desantowy poprzez tylne drzwi lub górne włazy pojazdu.





Uzbrojenie pojazdu to armata gładkolufowa 2A28 kalibru 73 mm wyposażona w automatyczny podajnik amunicji. Wykorzystywano 2 rodzaje pocisków: kulminacyjne PG15 i odłamkowe OG15.

Armata ładowana była przy pomocy automatu ładowania lub ręcznie. Naboje znajdowały się w obsługiwanym przez automat magazynie karuzelowym. Duża awaryjność automatu ładowania i brak poczucia bezpieczeństwa działonowego-operatora, któremu podczas ładowania armaty groziło urwanie ręki, a także niska szybkostrzelność osiągana przy pomocy automatu ładowania (ok. 8 strz/min) spowodowała, że część wozów (np. fińskie) miała zdemontowane to urządzenie i armata była ładowana tylko ręcznie. Z automatu ładowania zrezygnowano ostatecznie w 1974, po wprowadzeniu na uzbrojenie wozu nabojów odłamkowo-burzących, które nie mogły być ładowane automatycznie, chociaż w dalszym ciągu wykorzystywany jest magazyn karuzelowy

Zapas pocisków przewożonych do armaty do 40 sztuk.
Ponad to w uzbrojenie BMP wchodził jeszcze sprężony karabin maszynowy PKT kalibru 7,62mm oraz wyrzutnia przeciwpancernych pocisków kierowanych(ppk) 9M14 MALUTKA, której wyrzutnia znajdowała się na zewnątrz pojazdu i była ładowana przez specjalne luk w wieży. Pocisk ma zasięg ok. 3000m i jest wstanie przebić pancerz o grubości 400mm kierowana za pomocą kabla nawijanego na specjalna szpule, który się ciągnął za pociskiem. Minimalny zasięg użycia Malutkiej(ok. 500m) wymusił zastosowanie w BMP armaty, która miała za zadanie prowadzić ostrzał w tej strefie oraz dalszej. W pojeździe przewożone 5 sztuk Malutkiej(jeden w wyrzutni, 2 w wieży i 2 w kadłubie). Często montowano też wyrzutnie granatów dymnych 902W Tucza.
Uzbrojenie BMP 1 nie jest stabilizowane.

9M14 MALUTKA:

BMP 1 jest wozem pływającym. Na wodzie osiąga prędkość ok. 7 km/h. Napęd w wodzie zapewniają przewijające się gąsienice, których górna część przykryta osłonami tworzy tunel hydrodynamiczny. Skręt na wodzie pojazd wykonuje przez zmianę prędkości przewijania gąsienic. Dodatkowo przed wjazdem do wody podnoszony jest za pomocą siłowników pneumatycznych falochron znajdujący się na przedniej górnej płycie kadłuba, montowany jest specjalny podwyższony peryskop (TNPO 350 B) dla kierowcy oraz kominek do zasysania powietrza do silnika znajdujący się za wieżą.

Rosjanie budując BMP 1 stworzyli nową kategorię uzbrojenia: bojowy wóz piechoty. Całkowicie zmieniono koncepcje użycia pojazdu na polu walki. Projekt BMP był bardzo nowatorski. Przewyższał on swoich poprzedników pod względem siły ognia, opancerzenia i ruchliwości. W chwili powstania i długo potem BMP 1 nie miał swego odpowiednika wśród pojazdów NATO. Dobre właściwości bojowe spowodowały że jest używany przez wiele armii do tej pory. Jednak dużą wadą jest uzbrojenie. Pocisk wystrzelony z armaty osiąga prędkość tylko 700 m/s co powoduje dużą wrażliwość na wiatr, oraz mały zasięg ognia skutecznego (1300 m). Brak układu stabilizacji uzbrojenia powoduje małą celność ognia w ruchu. Bardzo skuteczne są ppk MALUTKA. Ich użycie bojowe ogranicza jednak naprowadzanie przewodowe. Umiejscowienie dowódcy w kadłubie, za kierowcą, spowodowało że ma on trudności z obserwacją otoczenia wozu (wieża zasłania duży fragment przestrzeni z tyłu oraz przyrządy dowódcy znajdują się bardzo nisko).

BWP-1 jest wyposażony jest też m.in. w:
- automatyczny układ przeciwpożarowy.
- układ ochrony przed bronią masowego rażenia.
- system ogrzewania wnętrza

Dane taktyczno-techniczne:
Masa bojowa wozu - 13 500 kg.
Załoga- 3 + desant- 8 żołnierzy.
Długość wozu z armatą do przodu - 6,735 m.
Szerokość - 2,94 m.
Wysokość do stropu wieży - 1,942 m.
Prześwit - 0,37 m.
Rozstaw gąsienic- 2,75m
Zawieszenie- wałki skrętne
Głębokość pokonywanych brodów- pływa
Zapas przewożonej amunicji armatniej - 40 szt.
Maksymalna prędkość jazdy - 65 km/h.
Zapas paliwa- 460 dm3
Zasięg jazdy - 600 km.
Zdolność pokonywania przeszkód:
ściany o wysokości - 0,8 m
szerokość rowów - 2,5 m
Przechył boczny - 40 %.

Silnik: wysokoprężny, UTD-20
Moc silnika- 221kW (300KM)

Uzbrojenie:
- 73mm armata 2A28,
- 7,62mm karabin maszynowy PKT,
- wyrzutnia przeciwpancernych pocisków kierowanych 9M14 MALUTKA.



Dziękuje za przeczytanie tematu Jeśli zdarzyły się jakieś błędy czy podałem niewłaściwe informacje to proszę dać znać Zapraszam do innych tematów w dziale Militaria

Źródła: pancerni.abajt.pl, wikipedia.pl i inne

[Pawel Twarog]

sluzylo sie na tym