Flakpanzer I

[Sebastian]

Flakpanzer I to niemieckie samobieżne działo przeciwlotnicze. Produkcja zaczęła się w 1941 roku i trwała tylko dwa lata. Przez ten czas przygotowano zaledwie 24 egzemplarze zdolne do walki. Jest to armata przeciwlotnicza na podwoziu czołgowym. Wszystkie pojazdy służyły w 614 Dywizjonie Artylerii Przeciwlotniczej.








Ciekawostką jest to, że pierwotnie pojazdy te były PzKpfw I (Panzerkampfwagen I) czyli niemieckimi czołgami lekkimi. Po wycofaniu tych czołgów ze służby zakłady Alkett w Berlinie zobowiązały się przebudować 24 pojazdy na samobieżne działa przeciwlotnicze. Wszystkie przerobione egzemplarze zostały zniszczone w czasie bitwy staliningradzkiej na przełomie 1942 i 1943 roku. Flakpanzer I był pierwszym samobieżnym działem przeciwlotniczym w armii III rzeszy (niemieckiej).


(Panzerkampfwagen I)

Dane techniczne:

Silnik - 4-cylindrowy, ~gaźnikowy, chłodzony powietrzem silnik w układzie bokser typu Krupp M 305 o pojemności 3460 cm³
o mocy 42 kW (57 KM)

Transmisja - mechaniczna

Pancerz - stalowy (6-13 mm)

Długość - 1020 mm

Szerokość - 2060 mm

Wysokość - 1970 mm

Masa - 6300 kg

Maksymalna prędkość tego samobieżnego działa to 35km/h. Maksymalny zasięg to 145km po drodze i 115 w terenie. Flakpanzer I uzbrojony był w automatyczne działo przeciwlotnicze 2 cm FlaK 38. Jest to armata stworzona w zakładach Mausera. 420 strzałów na minutę pociskami kal. 20mm × 139 mm.

Żródło: wikipedia.pl