Iron Maiden - droga do sławy

[marcin1979]

Początków zespołu należy szukać już w 1975 roku. Jedynym, stałym członkiem Iron Maiden był od zawsze basista Steve Harris. Pierwsze lata działalności grupy upłynęły na częstych zmianach personalnych.
Dopiero w 1979 roku wykrystalizował się stabilny skład: Paul Di’Anno –śpiew, Dave Murray – gitara, Dennis Stratton – gitara, Steve Harris – bas i Clive Burr – perkusja. Rok później Iron Maiden wydało debiutancki album zatytułowany po prostu ,,Iron Maiden’’.



Został on ciepło przyjęty przez fanów i przez prasę muzyczną. Znajdująca się na okładce upiorna postać Eddiego stała się od tamtej pory znakiem firmowym grupy. Kolejna płyta ,,Killers’’ umocniła pozycję Iron Maiden jako czołowej brytyjskiej grupy heavy metalowej. Debiutował na niej nowy gitarzysta Adrian Smith, który zastąpił Dennisa Strattona.
Po nagraniu tego albumu zespół opuścił Paul Di’Anno a jego miejsce zajął Bruce Dickinson(ex –Samson). I od tego momentu zaczynają się wielkie sukcesy Iron Maiden.



W 1982 roku ukazał się album ,,Number of the beast’’, który z miejsca stał się ogromnym przebojem na całym świecie. Dotarł on do 1 miejsca zestawienia najpopularniejszych albumów w Anglii, cieszył się także sporym powodzeniem w USA.

W 1983 roku została wydana kolejna płyta ,,Piece of mind’’ na której debiutował nowy perkusista – Nicki McBrain. Pod względem osiągniętego sukcesu Iron Maiden zdystansował prawie wszystkich swoich konkurentów z ruchu NWOBHM(New Wave Of British Heavy Metal).

Zespół z powodzeniem koncertował na całym świecie w ramach trasy World Slavery Tour 1984, która objęła także Polskę. Była to jedna z najbardziej spektakularnych i widowiskowych tras w karierze zespołu.



Lata 80-te zespół zwieńczył albumem ,,Seventh son of a seventh son’’, który podobnie dostał się na szczyt brytyjskiej listy przebojów. Była to ostatnia płyta nagrana z gitarzystą Adrianem Smithem.

Niemniejszy sukces odniósł album ,,No prayer for the dying’’, który zajął drugie miejsce w Anglii. Grał na nim już nowy gitarzysta – Janick Gers. Po nagraniu bardzo dobrze przyjętego albumu ,,Fear of the dark'' zespół niespodziewanie opuścił Bruce Dickinson. Notowania zespołu wówczas bardzo spadły co tylko potwierdzało, że fani nie akceptują grupy z innym wokalistą.

Pomimo tej straty zespół wydał dwa interesujące płyty ,,X-Factor'' oraz ,,Virtual XI''.Fani jednak nie zaakceptowali nowego wokalisty,Blaze'a Bayley'a i zespół musiał podjąć bardziej radykalne kroki.



Dawna sława i popularność wróciły powtórnie wraz z powrotem do zespołu Bruce’a Dickinsona i gitarzysty Adriana Smitha. Płyta ,,Brave New World’ z 2000 roku przypieczętowała sukces, a zespół ponownie ruszył w gigantyczną trasę.
Zespół wydał jeszcze kilka płyt studyjnych i koncertowych oraz wyruszył w wielką koncertową trasę pod hasłem ,,Flight 666''.Została ona udokumentowana
płytą audio i DVD.



Ostatni jak dotąd album ,,Final frontier'' to powrót do brzmień znanych z płyty ,,Somwhere in time''. Iron Maiden gra nadal w niezmienionym, sześcioosobowym składzie i odnosi sukcesy, porównywalne do tych z lat 80-tych.

[davi100]

Lubię ten zespół. Na moim chomiku mam wszystkie jego płyty To był mój ulubiony zespół zanim przerzuciłem się na death metal

[adam-as]

...To był mój ulubiony zespół zanim przerzuciłem się na death metal

Przejdzie Ci. Wrócisz do Iron Maiden jeszcze nie raz
Death Metal przemija, ale takie zespoły jak Iron Maiden trwają wiecznie

[Chomikowy11]

Przejdzie Ci. Wrócisz do Iron Maiden jeszcze nie raz
Death Metal przemija, ale takie zespoły jak Iron Maiden trwają wiecznie

Dokładnie ja lubiałem death metal ale zeszło na IRON Maiden

[marcin1979]

A ja akurat zawsze lubiłem Iron Maiden pomimo tego,że też przerzucałem się na różne style i gatunki.Najbardziej jednak lubię Ironów za lata 80-te bo ostatnie ich dokonania nie dorównują tym starym, ,,klasycznym'' numerom.

[davi100]

Ja osobiście dużo słuchałem Irona, wiele jego płyt przesłuchałem po kilka razy. Najbardziej lubię płytę The Number of The Beast i Brave New World Póki co przerzuciłem się na death (Behemoth, Nile, Slayer) ale to nie znaczy że dalej Iron Maiden nie słucham. Często wracam do ich piosenek