Nagroda Nobla w dziedzinie literatury 2011 przyznana!
W tym roku z rąk członków Akademii Szwedzkiej Literacką Nagrodę Nobla otrzymał
Tomas Tranströmer
szwedzki poeta, pisarz i tłumacz
za zwięzłe, przejrzyste obrazy, które dają nam świeży dostęp do rzeczywistości
![[Obrazek: z10421170X.jpg]](http://bi.gazeta.pl/im/0/10421/z10421170X.jpg)
W tym roku nagrodę Nobla w dziedzinie literatury przyznano po raz sto trzeci.
Laureat otrzymał 10 milionów koron szwedzkich.
Słów kilka o tegorocznym laureacie
Tomas Gösta Tranströmer urodził się 15 kwietnia 1931 roku w Sztokhhlmie. Z wykształcenia jest psychologiem i pracował w tym zawodzie do 1990 roku, kiedy przeżył udar mózgu. Poświęcił się odtąd twórczości poetyckiej. Mimo przejściowej utraty mowy nie zaprzestał prowadzenia aktywnego trybu życia i spotykania się z czytelnikami. W Polsce gościł ostatnio w 1999 roku w Krakowie.
Uprawia poezję krajobrazową, silnie związaną z ojczystym pejzażem. Pisze o przeżyciach religijnych, o doznaniach estetycznych wywołanych zwłaszcza muzyką, interesuje się wydarzeniami politycznymi, pochłania go problem jednostki zdanej na konflikt z dehumanizującym środowiskiem wielkomiejskim.
W języku polskim wydano następujące zbiory wierszy Tranströmera:
- Dziki rynek: Żywym i umarłym (1989)
- Moja przedmowa do ciszy (1992)
- Muzeum motyli (1994)
- Gondola żałobna (1996)
- Późnojesienny labirynt (1997)
- Niebieski dom (2000)
- Podsłuchany horyzont (2005)
Polskie przekłady poezji Tomasa Tranströmera zawdzięczamy głównie Leonardowi Neugerowi, Romanowi Kaźmierskiemu, Czesławowi Miłoszowi i Michałowi Sprusińskiemu.
Tomas Tranströmer
Szyny
Druga w nocy, księżyc. Pociąg przystanął
pośrodku równiny. Daleko światełka miasta
mrugają, zimne, na horyzoncie.
Jak kiedyś ktoś zabrnie tak daleko w sen,
że, wróciwszy do pokoju,
już nigdy sobie nie przypomni, że był tam.
I jak kiedyś ktoś tak pogrąży się w chorobę,
że dni dawniej przeżyte są jak rój światełek
zimnych, wątłych, na horyzoncie.
Pociąg stoi zupełnie nieruchomo.
Druga. Pełnia księżyca, parę gwiazd.
(przeł. Czesław Miłosz)
***
Źródła: culture.pl, Wikipedia