Pierwsze kołatanie Serca - zauroczenie.

[Karol]

Panowie do dzieła ! Czekamy na wypowiedzi o waszej pierwszej miłości - zauroczenia a nawet zakochania od pierwszego wejrzenia. Opisz nam tą historię biorąc pod uwagę poniższe pytania :

Gdzie się spotkaliście ? , Pierwszy pocałunek ? , Pierwszy spacer ? ,Pierwsza kolacja ? , Czym cię zauroczyła ? , Pierwsza wizyta w jej domu ? , Poznanie jej rodziców ? , Pierwsza wasza kłótnia ? , Jak przeżyłeś zawód miłosny ? , Walczyłeś dalej o tą samą osobę ? , Szukałeś innej dziewczyny ? itp.

[Sylwester]

Tak pewnie myślicie teraz, co 15 latek tutaj robi to ja wam odpowiem - pisze.
Moją pierwszą dziewczyną taką prawdziwą nie udawaną itp. miałem rok temu to była 2 Klasa gim. dziewczyna w tym samym wieku słabo się uczyła lecz dążyła do tego aby być coraz lepszą.
Z początku wymieniliśmy się telefonami w 1 klasie. Bo się zapoznawaliśmy wszyscy z klasy.
W 2 klasie się do niej odezwałem był to początek roku, wyszliśmy parę razy na spacer, pochodziliśmy razem i zaczeliśmy sie spotykać intensywnie.
Pierwszego pocałunku nie było lecz mogę wam opisać kłótnię jaką mieliśmy.
Była ona zazdrosna o to że z moją starszą koleżanka z podstawówki poszedłem na pizze. Monika tak ma na imię zaczęła krzyczeć jakby się świat cały zawalił.
Nie wiem jak sie dowiedziała bo mi nie powiedziała.
Po tym incydencie ona ze mną zerwała lecz nadal jesteśmy przyjaciółmi i myślę że to się niedługo zmieni

[Leszek]

Uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu!!!
Dawne ale fajne lata.
Rok 1964/1965 - 6 i 7 klasa szkoły podstawowej (ile lat wtedy miałem?), jej imię Jola, super "laska", prymuska ale byłem ciut lepszy od niej. Nie było noszenia jej torby z akcesoriami szkolnymi. Nie było buziaków. Była wzajemna pomoc szkolna, wzajemne wspieranie się, wyjścia do pobliskiego kina "Polonia", zajadanie się ptysiami lub eklerami w małej kawiarence (w tamtych czasach były takowe) przy herbacie, spacery po parku lub lesie. Było super.
Skończyła się podstawówka, Ona do liceum, ja do technikum, nasze drogi rozeszły się.
Spotkaliśmy się przypadkiem po 28 latach. Wielki ale bardzo miły szok. Odżyły dawne wspomnienia. Wypiliśmy po 4 kawy i butelkę wina, Spotkanie trwało ponad 4 godziny. Pożegnaliśmy się delikatnym eskimoskim zwyczajem. Więcej jej nie widziałem. Wyjechała do USA, utrzymujemy luźny kontakt korespondencyjny, maile, co jakiś czas telefon.
I to tyle. Miło jest powspominać.