Pz-5 Panther

[Sebastian]

Pełna nazwa to PzKpfw V Panther (Pantera) (SdKfz 171). Jest to niemiecki czołg średni produkcji zakładów MAN. Pierwsze modele weszły do służby w 1942 roku. Były przeznaczone do walki z innymi czołgami jak np: T-34, M4 Sherman czy Mk VI Crusader. Początkowo produkowane czołgi niestety z powodu krótkiego okresu testów odznaczały się dużą awaryjnością. W krótkim czasie dało się ten błąd skalibrować i już po niecałym roku zaczęła się produkcja nowych nieco poprawionych modeli.



Do końca 1945 roku zakłady niemieckie wyprodukowały 5992 egzemplarze. Silne opancerzenie i doskonałe uzbrojenie sprawiły, że czołg świetnie sprawdzał się na polu walki. Ciekawostką jest to, że po wojnie czołg ten wszedł na uzbrojenie armii francuskiej i przez pewien okres był jednostką pancerną wojska.



Załoga wozu liczyła 5 osób. Masa czołgu to nieco ponad 45 ton. Głównym atutem tego czołgu był silny pancerz przedni mający 80mm. Na wieżyczce pancerz ten miał 110mm. Był więc lepszy nawet od jego młodszego brata Tygrysa (PzKpfw VI Tiger) to dawało ogromną przewagę w czołowej walce z innymi czołgami średnimi. Pancerz boczny o grubości 45mm więc był już na poziomie pancerzy innych czołgów z okresu wojny.

Czołg był produkowany w trzech wersjach – A, D i G; wersja F nie wyszła poza fazę testów. Najliczniej produkowaną wersją czołgu była wersja G, której to od marca 1944 do stycznia 1945 wyprodukowano 3740 sztuk. Wadą pierwszych wersji (D) był zbyt słaby pancerz boczny oraz wadliwy układ sterowania żaluzjami w układzie wydechowym co prowadziło do wielu awarii. W niedługim czasie pojawiła się nowa wersja (Ausf. A), która okazała się o wiele lepsza od swojej poprzedniczki. W nowym pojeździe zamiast wysuwanego MG 34 zastosowano jarzmo kuliste, nową wieżyczkę dowódcy oraz zmieniono wiele wadliwych instalacji.

Czołg miał armatę 7,5 cm KwK 42 L/70 kalibru 75 mm z zapasem amunicji wynoszącym 79 sztuk pocisków oraz 2 karabiny maszynowe kal. 7,92 mm do tego 4000 nabojów. Jak na czołg średni Pantera 5 była bardzo ciężka 45 t sprawiały, że spokojnie mógł być kwalifikowany jako czołg ciężki. Przykładowo mogę podać wagę czołgu T-34, który miał 26 t. Jest różnica? Blisko 20 t to bardzo wiele.

Armata może nie była imponująca jeśli chodzi o kaliber jednak przewyższała swoją konkurencje dzięki ogromnej prędkości wylotowej pocisku oraz bardzo dobrą celnością.

Armata odpalana była elektrycznie – ładunek prochowy zapalany był przy użyciu prądu elektrycznego, a nie iglicy. Zamek był półautomatyczny, po oddaniu strzału łuska była automatycznie wyrzucana z komory nabojowej, a zamek pozostawał otwarty. Po załadowaniu następnego naboju zamek zamykał się automatycznie i armata gotowa była do oddania następnego strzału.

Na koniec podsumowując:

• Jednostka napędowa: dwunastocylindrowy benzynowy silnik Maybach HL 230 P30 o mocy 522 kW (700 KM)
  

• prędkość maksymalna: 24 km/h w terenie, 46 km/h na drodze
  

• zasięg: 100 km w terenie, 250 km na drodze 24 km/h w terenie, 46 km/h na drodze
  

• Masa: 45000 kg
  

• Wyprodukowano: 5992
  

Na koniec filmy:

[Karolina90]

Dziękuję bardzo serdecznie =]

[Sebastian]

Ależ nie ma za co Już niedługo pojawią się kolejne wątki

[Maha Kali]

Dorzucę parę groszy od siebie:

Napęd:

Napęd pierwszych 20 czołgów serii zerowej "Panther" Ausf.A (D1) stanowiły silniki Maybach HL210 P45 o mocy 650 KM przy 3000 obrotów. Kolejne 250 seryjnych już czołgów wersji Ausf.D2 wyposażone było w silniki Maybach HL210 P30 o takich samych osiągach. Pozostałe czołgi Ausf.D2 oraz wszystkie pojazdy wersji A i G napędzane były mocniejszymi silnikami Maybach HL230 P30 o mocy 700 KM przy 3000 obrotów i obciążeniu jednostkowym mocy wynoszącym 15,5KM/t. Zarówno silnik HL210 jak i HL230 P30 były silnikami dwunastocylindrowymi rzędowymi, czterosuwowymi, gaźnikowymi chłodzonymi cieczą. Silniki produkowane były m.in. w zakładach Maybach Motorenwerken w Friedrishafen, Auto-Union w Chemnitz i Daimler-Benz w Stuttgart-Unterturheim. Planetarna skrzynia przekładniowa typu Zahnradfabrik AK 7-200 umożliwiała jazdę z 7 biegami do przodu i 1 do tyłu. Pięć zbiorników paliwa (benzyna etylizowana o liczbie oktanowej 74) o łącznej pojemności 730 litrów umożliwiały przebycie od 100 km w terenie do 260 km po drogach.


700-konny silnik Maybach HL230 P30

Zawieszenie:

Charakterystyczną cechą czołgów "Panther" było skonstruowane przez dr inż. Ernsta Lehra podwozie. Składało się ono z ośmiu dużych kół nośnych (jezdnych) o średnicy 860 mm zamontowanych na podwójnie regulowanych niezależnie amortyzujących się drążkach skrętnych. Dwa drążki przypadały na jedno koło nośne. Ponieważ drążki miały różną długość koła zachodziły na siebie. Rozwiązanie to zapewniało doskonałą amortyzację - maks. ugięcie koła nośnego wynosiło 510 mm (w czołgu T-34 wartość ta wynosiła 240 mm a w Shermanie tylko 111 mm). Jazda Panterą była bardzo komfortowa, a dzięki równej jeździe możliwe było prowadzenie celnego ognia nawet podczas ruchu. Wadą układu jezdnego była za to skomplikowana konstrukcja i możliwość unieruchomienia pojazdu przy silnych mrozach (zamarznięte błoto, które dostało się między koła potrafiło kompletnie zabetonować pojazd).
W czołgach "Panther" stosowano gąsienice typu Kgs 64/600/150 składające się z 86 ogniw. Były to gąsienice drobnoogniwkowe, jednogrzebieniowe, o szerokości 660 mm. W gąsienicach tych można było montować wkładki antypoślizgowe.


Konstrukcja drążkóws skrętnych