Siatkówka - technika gry

[Devil]

Do podstawowych czynności określanych jako elementy techniki gry w piłce siatkowej zaliczamy:

Postawę siatkarską.
Sposoby poruszania się po boisku
Odbicia piłki.
Zagrywkę.
Atakowanie.
Blokowanie.
Postawa siatkarska
Charakteryzuje się rozkrocznym rozstawienem nóg na wysokosci bioder. Zawsze nogą zakroczną jest noga od strony zamierzonego kierunku podania piłki. Nogi siatkarza są ugięte, a tułów lekko pochylony. Ciężar ciała należy równomiernie rozłożyć na obie stopy. Ręce powinny być ubięte i ułożone blisko tułowia; dłonie mają znajdować się na wysokości klatki piersiowej. Należy również pamiętać o zasadzie: Im niższa postawa tym większe ugięcie nóg i pochylenie tułowia. W zależności od postawy należy również stanąć w szerszym lub węższym rozkroku.

Sposoby poruszania się po boisku do
Wyróżniamy dwa sposoby poruszania się po boisku: naturalne oraz specjalistyczne. Do sposóbów naturalnych zaliczmy chód, bieg oraz wyskok, natomiast do sposobów specjalitycznych krok odstawno-dostawny. W kroku tym koncentrujemy sią na tym, aby stopy nie łączyły się z sobą a osteczne ustawienie stopy kierunkowej (nadającej kierunek ruchowi) było na krawędzi przyśrodkowej.

Odbicia piłki
Najważniejszym rodzajem odbicia piłki w siatkówce jest sposób górny. Przyjmujemy wówczas pozycję wykroczną z nogami rozstawionymi na szerokość bioder, przyjmujemy postawę siatkarską. Dłonie układamy w koszyczek, odchylamy je tak aby grzbiet dłoni był na wierzchu; palce powinny być rozluźnione a kciuki odchylone w dół i do tyłu. Piłkę uderzamy najpierw opuszkami palców (ok. 20 cm nad twarzą). Ramiona powinny byc ugięte pod kątem 90 stopni z jednoczesnym skręceniem przedramion nieco na zewnątrz. Podanie rozpoczyna się od wyprostu nóg; kontakt palców z piłka następuje w drugiej fazie wyprostu. W trakcie odbicia ramiona częsciowo prostują się.
Prawidłowo odbita piłka nie powinna się obracać, a tor jej opadania powinien być prawie pionowy.

Zagrywka
Wyróżniamy dwa rodzaje zagrywki: zagrywkę dolną i tenisową.
W zagrywce dolnej stoimy przodem do siatki z nogami rozstawionymi na szerokość bioder. Wysuwamy nogę po skosie w stosunku do ręki (lewa noga- prawa ręka i odwrotnie). Ciężar ciała powinien być równomiernie rozłożony na ugiętych nogach. Piłkę trzymamy w lewej dłoni przesuniętej lekko w prawą stronę. W momencie podrzutu robimy odmach do tyłu ramieniem zagrywającym i obniżamy postawę. Ramię uderzające musi wykonać ruch wahadłowy, w tym czasie nogi powinny się wyprostowywać
Przy zagrywce tenisowej stoimy w lekkim wykroku. Noga zakroczna odpowiada ręce rozgrywajacej (prawa noga- prawa ręka). Ręka jest zgięta i znajduje się nad głową. Piłka trzymana jest z przodu, należy ją podrzucić w ten sposób, aby do uderzenia doszło w najwyższym punkcie zasięgu ręki. Równocześnie z podrzutem piłki odginamy tułów i wykonujemy zamach. W tym momencie ciężar przenosimy na nogę zakroczną. Uderzamy piłkę jednocześnie wyprostowując ciało i przenosząc jego ciężar na nogę zakroczną. Podczas uderzenia piłki palce dłoni powinny być luźno zwarte.

Atak
Możemy go wykonać na trzy sposby: poprzez zbicie tenisowe, plasing i kiwnięcie.
Przy zbiciu tenisowym atakujący ustawia się bardzo blisko siatki (i okolo pół metra za linią boczną). Siatkarz praworęczny robi prawą nogą mały krok kierunkowy, a nestępnie daje dłuższy i szybszy krok w stronę punktu, z którego będzie atakował. W momencie dawania trzeciego kroku należy obniżyć środek ciężkości i wykonać zamach. Odbicie rozpoczyna się od postawienia prawej nogi i dołączenia lewej, lekko skręconej do środka. Następnie siatkarz odbija się począwszy do pięt przez śródstopie i palce. W najwyższej fazie odbicia ciało gracza wygięte jest w pałąk. Piłkę należy uderzyć jednocześnie z szybkim skłonem tułowia i opuszczeniem ręki nie-zagrywającej.
Drugim sposobem wykonywania ataku jest tzw. Plasing. Polega on na lekkim, ukierunkowanym uderzeniu piłki w pole rywala. Kierunek piłce nadaje nie dłoń, lecz nadgarstek.
Kiwnięcie natomiast jest przerzuceniem piłki w wyskoku w najsłabiej bronione przez przeciwnika miejsce. Tor piłce nadaje ręka poruszana w stawie barkowym; podczas skierowania piłki w dół ramię jest wyprostowane a nadgarstek lekko zgięty.

Blokowanie
Zawodnik jest wyprostowany, nawet lekko "wyciagnięty" z dłoniami na wysokości głowy. Są one ułożone tak, że tworzą płaszczyznę. Palce dłoni są rozstawione szeroko, tak że w chwili zetknięcia się z piłką jesteśmy w stanie ją zatrzymać. Blokując piłkę wykonujemy ruch z dłonią w dół.


Zródło : siata-nati.bloog.pl