Siatkówka, źródło moich sportowych emocji.

[veronique]

Żyjąc w wszechobecnym kulcie piłki nożnej, czy footballu whatever, moje oczy (jako kibica) zwrócone są na siatkarski parkiet. Rok 2012 to oczywiście wygrana w lidze światowej i niezbyt udany występ na igrzyskach (oczywiście to pamiętane i komentowane przez pseudokibiców będzie dłużej). Nie chcę tutaj polemizować nad rangą imprez czy zaangażowaniu zawodników, bo to niczego nowego nie wniesie.
Dlaczego siatkówka?
Szkoła średnia to dla mnie nie tylko zakuwanie do matury czy studniówka, a głównie siatkówka właśnie. Po szkole treningi, narzekanie Mamy na moją notoryczną nieobecność w domu. A ja z utęsknieniem czekałam na sobotę kiedy to odbywały się mecze. Wtedy pokochałam siatkówkę całym sercem. Kontuzje z tego okresu dają znać o sobie do dziś, ale było warto. Ta adrenalina i euforia nadal wywołuje mój uśmiech. Wielu z Was pewnie nie będzie znało nazwisk takich jak Stelmach, Murek, Nowak, Dacewicz, a to ich akcje wywoływały u mnie "gęsią skórkę". Wtedy moim guru był właśnie Andrzej Stelmach. Później przyszła kolej na Pawła Papke, a ten ustąpił miejsca Bartkowi Kurkowi i Zbigniewowi Bartmanowi. A kto jest Waszym ulubieńcem?

[Vilandra]