Śmigłowiec Mi-2

[Sebastian]

Jest to wielozadaniowy śmigłowiec zaprojektowany przez radzieckie biura Michaiła Mila. jest to jedyny radziecki śmigłowiec nie produkowany nigdy w ZSRR.

We wrześniu 1961 r. odbył się pierwszy lot prototypem i trwał 15 minut. Konstrukcją śmigłowca zainteresowała się polska "zbrojeniówka" i w końcu po negocjacjach zdobyto licencję na produkcję maszyn w kraju. Produkcją zajmowały się Państwowe Zakłady Lotnicze. Jednak pierwsze śmigłowce pojawiły się dopiero w roku 1966. Minęły więc 2 lata od dostania planów prototypowych do produkcji pierwszych maszyn.

w oparciu o dokumentacje prototypową, trzeba było wprowadzić także nowe procesy technologiczne dotychczas nie stosowane w polskim przemyśle lotniczym - klejenie metali, frezowanie chemiczne, kształtowanie szkła organicznego. Produkcja Mi-2 w zakładach w Świdniku wymagała dużej fachowości i samodzielności polskich specjalistów, była jednak wspierana przez biuro konstrukcyjne Mila.

Dzięki temu śmigłowcowi bardzo rozwinął się polski lotniczy przemysł zbrojeniowy. Pod koniec lat 60. Polacy zaczęli modyfikować konstrukcję śmigłowca. Zmieniono dolną część kadłuba, a we wnętrzu w wersji pasażerskiej zmieniono układ siedzeń i dodano o jedno więcej. Dodatkowo śmigłowiec wyposażono w 4 przesuwane drzwi, dzięki czemu polepszył się proces załadunku i wyładunku. Dodano również ogrzewanie i wentylacje kabiny, zwiększono także rozstawienie kół podwozia głównego. Śmigłowiec został wyposażony w 2 silniki turbinowe GTD-350P o mocy 400 KM każdy.

Kilka lat później w zakładach WSK Świdnik opracowano kolejną wersje rozwojową Mi-2, otrzymała ona nazwę - Kania. Była to bardzo zmodyfikowana wersja, otrzymała ona m.in. mocniejszy silnik, dzięki czemu Kania miała większy udźwig w porównaniu do podstawowej wersji.

(Zdjęcie przedstawiające policyjną wersję Kania)

Powstało ogółem 14 wersji tego śmigłowca. Każda z nich spełnia inną funkcję.

Mi-2T jest wersją pasażerską i może zabrać na swój pokład do 8 pasażerów. Mi-2R, Mi-2RM i Mi-2RL to wersje ratownicze. Oprócz tego występują wersje rolnicze, transportowe, metrologiczne itp.. Jeśli chodzi o wersje wojskowe śmigłowca to występują następujące: Mi-2UPR Salamandra - jest to wersja wyposażona działko kal. 23 mm, karabin maszynowy kal. 7,62 mm, wyrzutnię 4 pocisków typu 9M14M Malutka i 2 wyrzutnie pocisków rakietowych systemu Gad. Kolejna wojskowa wersja to Mi-2URPG Gniewosz, która jest uzbrojona w rakiety przeciwlotnicze typu Strzała-2. Mi-2URN Żmija ma podobne wyposażenie do Salamandry z tym, że zamiast pocisków Grad i Malutka uzbrojona jest w niekierowane pociski rakietowe Mars-2. W wersjach wojskowych występują jeszcze śmigłowce przystosowane do rozpoznania chemicznego i stawiania zasłon dymnych (Mi-2Ch Chekla), stawiania narzutowych pól minowych (Mi-2 Platan) oraz rozpoznawania skażeń chemicznych i biologicznych (Mi-2RS Padalec).

Mi-2URP-G Gniewosz


Mi-2R używany do usług agrolotniczych


Mi-2Ch w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie


Nie tylko Polska używa te śmigłowce do różnych celów. Większość krajów wchodzący kiedyś w skład byłego bloku wschodniego to jest:

-Czechy
-Słowacja
-Węgry
-Ukraina
-Rosja
-Białoruś
-Bułgaria

Obecnie śmigłowce te są wycofywane z naszej armii z powodu dużej masy własnej, niewystarczającej mocy zespołu napędowego, dużego zużycia paliwa przez silniki, braku możliwości lotów IFR (Instrumental Flight Rules) , dużego hałasu w kabinie, niskiego pułapu zawisu bez wpływu ziem.

Dane techniczne:

Wymiary:

Średnica wirnika- 14,5 m
Długość- 17,42 m
Długość kadłuba- 11,94
Szerokość kadłuba- 1,7 m
Wysokość- 3,75 m

Masa:

Własna- 2410 kg
Startowa- 3550 kg
Zapas paliwa- 465/600/1076 litrów

Osiągi:

Prędkość maks.- 210 km/h
Prędkość przelotowa- 190 km/h
Prędkość minimalna- 0 km/h
Wznoszenie max. w locie pionowym- 4,6 m/s
Pułap- 4000 m
Pułap zawisu z wpływem ziemi-1880 m
Pułap zawisu bez wpływu ziemi-1200 m
Zasięg- 270/160 km
Długotrwałość lotu- 3 h 52 min


Śmigłowiec pokazany ze wszystkich stron na rzucie

Kilka filmów prezentujących śmigłowiec:

Żródło:wikipedia.pl