StuG-3B oraz StuG 40G

[Sebastian]

StuG-3B

Pełna nazwa tego pojazdu to Sturmgeschütz III




W 1935 roku Erich von Manstein przedstawił Gen. Beckowi koncepcję jednostek "artylerii szturmowej", których zadaniem byłoby bezpośrednie wspieranie atakującej piechoty. Jednostki miały być silnie opancerzone, a wysokości pojazdu nie miała przekraczać wysokości przeciętnego człowieka. 15 czerwca 1936 firma Daimler-Benz AG dostała rozkaz zaprojektowania takiego pojazdu. Pojazd wsparcia piechoty miał być uzbrojony w armatę kal. 75mm. Pierwsze 5 prototypów powstało w roku 1937. Uzbrojone były w krótkolufową armatę 75 mm Sturmkanone 37 L/24 o niskiej prędkości wylotowej pocisku. Dopiero po zetknięciu sie z sowieckimi czołgami T-34 zdecydowano się zastąpić krótkolufową armatę w 75 mm StuK 40 L/43 w długolufowe zdolne penetrować pancerz czołgowy działo.

Armata: 75 mm StuK 40 L/43
Broń dodatkowa: 7.92 MG-34
Ciężar: 21,1 t
Załoga: 5
Pancerz: maks. 80 mm
Moc silnika: 260 KM
Prędkość: 20 km/h

StuG 40G

Pełna nazwa to Sturmgeschütz IV



Większy krewny StuG-3B. To, co go wyróżnia od poprzednika to dłuższa armata, osłony na bokach oraz większa masa. Były na szeroką skalę włączane w skład niemieckich jednostek pancernych, okazały się jednak mniej skuteczne w działaniu od "Tygrysów" i "Panter". Była to ostateczna wersja StuG-a. Produkowana była od 1944 roku. z dwoma karabinami maszynowymi

Wszystkie pojazdy z serii Sturmgeschütz były bardzo tanie w produkcji w porównaniu ze współczesnymi im czołgami i do końca wojny powstało ponad 10 tys. egzemplarzy w różnych wersjach.

Armata: 75 mm StuK L/48
Broń dodatkowa: 7.92 MG-34
Ciężar: 23,9 t
Załoga: 4
Pancerz: maks. 80 mm
Moc silnika: 300 KM
Prędkość: 40 km/h

Zasięg obu czołgów to 155km – 165 km (po drodze). Prędkość maksymalna wynosiła 45 km/h również po równej drodze. W warunkach terenowych pojazd wyciągał 35km/h. Produkcja rozpoczęła się w 1940r., a zakończyła w 1945r. Wszystkich modeli StuGa wyprodukowano 10 306.

Załoga to cztery osoby: Dowódca, kierowca, celowniczy, ładowniczy

źródło: wikipedia.pl, dhost.info