Rozstałem się ze swoją dziewczyną, pół roku temu, a nadal mnie to boli.
Była moją pierwszą dziewczyną, a teraz jest wspomnieniem ,którego nie mogę wymazać z pamięci, strasznie tęsknie za tobą
:(
Bierz się w garść
Jeśli miłość Cię zabiła to tylko miłość może Cie uratować :>
Zatem znajdź sobie zajęcie, które nie pozwoli Ci myśleć o całej sprawie
Już to próbowałem, ale to nie poskutkowało to
Pierwsza miłość podobno jest najpiękniejsza. Jeśli nadal ją kochasz, to może zawalcz o nią. Może ona też jeszcze coś do Ciebie czuje i uda Wam się odbudować to, co pomiędzy Wami było
Tylko że ja do niej czuje miłości ona nie.Po naszym rozstaniu, nie wiedziałem co będzie dalej.
Jedyną przeszkodą, na naszej drodze, była odległości.
Przez tą odległości, nasz związek się rozpadł, ona potrzebowała chłopaka, do którego by się przytulała,budziła się itp...
A ja potrzebowałem dziewczyny,którą bym zabierał cudowne miejsca itp...
Jeśli masz na myśli odległość w sensie, że kilometry, to rzadko kiedy takie związki przetrwają. Choć znam kilka takich przypadków, że ludzie, którzy naprawdę się kochali, pokonali dzielącą ich odległość i są razem. Natomiast jeśli masz na myśli odległość pomiędzy Wami, czyli różnica charakterów, poglądów, celów, no to chyba z tym jest trochę inaczej.
Przynajmniej ją nie ranię, bo czuję się winy, zraniłem ja raz bardzo, później strasznie tego żałowałem i nadal żałuję
Ona ma, już swoje życie a ja swoje, jedynie wspomnienia, mi zostały po niej
Dokładnie rok temu byłem w podobnej sytuacji i co bym nie zrobił to i tak tego nie wymazałem. Najlepszym lekarstwem na takie sprawy jest czas, więc weź się w garść i z dnia na dzień zaczynaj coraz bardziej o niej zapominać. Pewnie powiesz, że to nie jest takie proste... ja Cię doskonale rozumiem ale trzeba swoje godnie przecierpieć jeśli jest taka potrzeba i iść dalej.
Teraz z perspektywy czasu widzę, że nie warto było tyle się starać. Gdzieś na forum są nawet moje smuty
