16.06.2012, 23:05
Slow to zespół,który jest wspaniałym antidotum na zabiegany i zwariowany świat,który nas otacza. Dzięki tej muzyce możemy przystanąć,wyciszyć się i choć na chwilę oderwać od zgiełku współczesnego świata, Świadczy o tym płyta ,,Art of silence'' zawierająca wysmakowaną muzykę z pogranicza smooth jazz i fusion.
,,First impression'' to wspaniałe wprowadzenie w nastrój całego albumu – utwór jest zbudowany na motywie gitary do której potem dołączają fortepian i delikatne dźwięki saksofonu sopranowego.
,,Wczesna sjesta'' to melancholijna samba z ciepłymi brzmieniami klawiszy i akustycznymi gitarami,które także są słyszalne w utworze tytułowym. ,,Na skraju dróg'' to moim zdaniem jeden z najlepszych fragmentów tej płyty. Duża w tym zasługa śpiewającej w tym utworze Ani Szarmach,dobrze znanej nie tylko w kręgach jazzowych. Sama kompozycja ma moim zdaniem potencjał,aby stać się przebojem choćby dzięki zapadającym w pamięć melodiom w refrenach.
W ,,Payoli'' powraca wyciszenie i melancholia słyszalna w partiach gitar,organów Hammonda i saksofonów. I przechodzimy do kolejnego,bardzo udanego fragmentu na płycie – subtelnej ballady ,,Spokojnie'' opartej na fortepianowym motywie,który jest potem rozwijany przez gitarę elektryczną.
,,Iguana party'' od razu zapada w pamięć dzięki wpadającej w ucho melodii granej przez saksofony. Utwór ,,Ada'' rozpoczyna nieco ,,kosmiczna'' introdukcja klawiszy po której słyszymy główny motyw grany przez gitarę. Kompozycja szybko nabiera tempa i przechodzi w zespołowe jam session.
,,Gender Blender'' przywodzi mi na myśl klimat utworów Pata Metheny'ego. Na uwagę zasługują wirtuozowskie sola basu,zagrane między innymi za pomocą techniki tappingu. I na sam koniec ,,Way out'' – kompozycja która wspaniale godzi muzyczną melancholię i spokój z dynamicznymi partiami sekcji rytmicznej. Ponownie możemy usłyszeć ekspresyjne sola gitary,saksofonów i fortepianu.
Cały album ,,Art of silence'' jest bardzo bogaty brzmieniowo,a kompozycje trzymają równy artystycznie poziom. Jeśli do tego dodamy wspaniałe wykonanie to płyta jest naprawdę godna uwagi. Warto posłuchać.
,,First impression'' to wspaniałe wprowadzenie w nastrój całego albumu – utwór jest zbudowany na motywie gitary do której potem dołączają fortepian i delikatne dźwięki saksofonu sopranowego.
,,Wczesna sjesta'' to melancholijna samba z ciepłymi brzmieniami klawiszy i akustycznymi gitarami,które także są słyszalne w utworze tytułowym. ,,Na skraju dróg'' to moim zdaniem jeden z najlepszych fragmentów tej płyty. Duża w tym zasługa śpiewającej w tym utworze Ani Szarmach,dobrze znanej nie tylko w kręgach jazzowych. Sama kompozycja ma moim zdaniem potencjał,aby stać się przebojem choćby dzięki zapadającym w pamięć melodiom w refrenach.
W ,,Payoli'' powraca wyciszenie i melancholia słyszalna w partiach gitar,organów Hammonda i saksofonów. I przechodzimy do kolejnego,bardzo udanego fragmentu na płycie – subtelnej ballady ,,Spokojnie'' opartej na fortepianowym motywie,który jest potem rozwijany przez gitarę elektryczną.
,,Iguana party'' od razu zapada w pamięć dzięki wpadającej w ucho melodii granej przez saksofony. Utwór ,,Ada'' rozpoczyna nieco ,,kosmiczna'' introdukcja klawiszy po której słyszymy główny motyw grany przez gitarę. Kompozycja szybko nabiera tempa i przechodzi w zespołowe jam session.
,,Gender Blender'' przywodzi mi na myśl klimat utworów Pata Metheny'ego. Na uwagę zasługują wirtuozowskie sola basu,zagrane między innymi za pomocą techniki tappingu. I na sam koniec ,,Way out'' – kompozycja która wspaniale godzi muzyczną melancholię i spokój z dynamicznymi partiami sekcji rytmicznej. Ponownie możemy usłyszeć ekspresyjne sola gitary,saksofonów i fortepianu.
Cały album ,,Art of silence'' jest bardzo bogaty brzmieniowo,a kompozycje trzymają równy artystycznie poziom. Jeśli do tego dodamy wspaniałe wykonanie to płyta jest naprawdę godna uwagi. Warto posłuchać.
![[Obrazek: MUZOL-baner-468x60px.gif]](http://muzol.com.pl/MUZOL-baner-468x60px.gif)
